Το ποίημα του Πάνου Μπούσαλη για το Σταύρο Ξαρχάκο
Ο τραγουδοποιός και ερμηνευτής, Πάνος Μπούσαλης, έχοντας συνεργαστεί και πάνω απ' όλα θαυμάσει το Σταύρο Ξαρχάκο, γράφει το δικό του ποίημα, με αφορμή τα γενέθλια του σπουδαίου συνθέτη.
Στον Σταύρο Ξαρχάκο, που έχει γενέθλια
Στο πρακτορείο που σε είχα συναντήσει
Τα τρένα φεύγανε κι εσύ ακόμα εκεί
Να τραγουδάς για τα πουλιά που πήρε η δύση
Κι αυτό τον κόσμο που 'χει πάλι ξηλωθεί
Μου 'πες πως έχεις μες τα μάτια σου ένα δίχτυ
Για να ψαρεύεις τη σιωπή νυν και αεί
Πώς να σωπάσεις αν δεν έχεις αγαπήσει
Πώς ν' αγαπήσεις αν δεν έχεις νικηθεί
Από βυθό σ' άλλο βυθό , νύχτα τη νύχτα
Σχετικά άρθρα:
Τι να γυρέψεις σε μιαν άπονη ζωή
Μια άσπρη μέρα ας πετάξει σα σαΐτα
Υπομονή, υπομονή, υπομονή
Ύστερα έγειρες με μάτια βουρκωμένα
Ήτανε μια φορά αρχόντισσα μικρή
Με μάτια μπλε , ψυχή φευγάτη, μεταξένια
Όμως την έβαλαν σημάδι οι Θεοί
Είναι αρρώστια τόσους τόπους να διαβαίνεις
Κι όπου κι αν πας πάντα ο Ξένος να σαι συ
Στη Σαλαμίνα προσφυγάκι να βλασταίνεις
Και να σε βρίσκει η νύχτα στην Καισαριανή
Κι έτσι απλά γίναμε μια φωτογραφία
Φίλοι και αδέρφια σαν αμίλητα παιδιά
Τέλος δεν έχει τούτη εδώ η ιστορία
Με τι καρδιά να αρνηθείς τέτοια φωτιά
Σχολιάστε