Συνεντεύξεις

Ρωτάμε, απαντάνε!

Χρήστος Ασωνίτης:«Η ελληνική τζαζ, για να γίνει ακόμα μεγαλύτερη, πρέπει να έχει περισσότερη υποστήριξη από τα Μ.Μ.Ε και τις δισκογραφικές εταιρείες»

Γράφει η Ιλένια Χρίστου

O ντράμερ και συνθέτης Χρήστος Ασωνίτης, μετά από μια μεγάλη πορεία στην Ελλάδα, αλλά και στη Γερμανία που ζει και δημιουργεί από το 2012, κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό το ντεμπούτο album του «An Ode To The Light» / «Ωδή στο φως». Και όπως αναφέρει και ο ίδιος: «...Από τον τίτλο του και μόνο είναι σαφές ότι η Ελλάδα είναι έκδηλα παρούσα. Το αστείρευτο Ελληνικό Φως αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης ...».

Χρήστο, αν και μετράς πολλά χρόνια ενεργής παρουσίας στην ελληνική τζαζ σκηνή, μόλις πριν από λίγο καιρό μας παρουσίασες το πρώτο σου προσωπικό album, με δικές σου συνθέσεις και ενορχηστρώσεις.. Μίλησέ μας γι' αυτό ...

Είναι μία δουλειά που την ετοίμαζα αργά και σταθερά επί 4 χρόνια. Προέκυψε κατά την διάρκεια των μεταπτυχιακών μουσικών σπουδών μου στο Μόναχο. H πλειοψηφία των συνθέσεων αποτέλεσε και την πτυχιακή μου εργασία, ενώ οι μουσικοί που συμμετέχουν σε αυτό είναι όλοι νεαροί σε ηλικία, τους οποίους και γνώρισα στο Πανεπιστήμιο. Οι βάσεις της δημιουργίας μου όμως αποκτήθηκαν αρκετά νωρίτερα στην Αθήνα, από τον αγαπημένο μου δάσκαλο Αρμονίας και Ενορχήστρωσης, Γρηγόρη Μπάτση.

Κοινός παρανομαστής των συνθέσεων του άλμπουμ «An Ode to the Light» είναι η έννοια του φωτός, άλλοτε πραγματικά, όπως η Ενέργεια και τα Χρώματα ως συνδυασμός συχνοτήτων διαφορετικού οπτικού φάσματος και άλλοτε μεταφορικά, αλληγορικά, όπως οι έννοιες Ζωή, Γνώση, Αλήθεια, Αρμονία, Τάξη αλλά και Ομορφιά που “εκβάλλει” διάχυτη ως φως από τα καλαίσθητα μάτια μιας γυναίκας. Στο δε τελευταίο κομμάτι του άλμπουμ με τίτλο “Ancient Dance 490 B.C.”, το οποίο αποτελεί μία μουσική αφήγηση της Μάχης του Μαραθώνα, το “Φως” του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού παραμένει λαμπερό, χάρη στον ηρωισμό και τη στρατηγική των προγόνων μας.

Θα ήθελα να σταθώ στην αναπάντεχη διασκευή του τραγουδιού «Τα ματόκλαδά σου λάμπουν» του μεγάλου Μάρκου Βαμβακάρη. Πώς πρόκυψε και ποια ήταν η αντίδραση του γιου του, Στέλιου, όταν το πρωτοάκουσε;

Εκτιμώ ιδιαίτερα το Ρεμπέτικο, το οποίο γεννήθηκε από μουσικούς που δεν είχαν πανεπιστημιακές γνώσεις, με σκοπό να εκφράσουν τα συναισθήματα και δρώμενα της καθημερινότητάς τους. Ακριβώς το ίδιο συνέβη και με την γέννηση της jazz μουσικής στις αρχές του 20ού αιώνα στις Η.Π.Α.

Η διασκευή προέκυψε, πέρα από την αγάπη μου προς τον Μάρκο Βαμβακάρη, από την επιθυμία μου να δοκιμάσω τον εαυτό μου ενορχηστρωτικά σε ένα συγκεκριμένο μουσικό θέμα, καθώς και από το γεγονός ότι δίνει περισσότερο ελληνικό “χρώμα” στο άλμπουμ, ιδιαίτερα μέσα από τους σύνθετους μονούς ρυθμούς του. Το ξένο ακροατήριο διψάει για τέτοιου είδους πειραματισμούς και οι μουσικοί με την σειρά τους αποκτούν κίνητρα, βάζοντας τον καλύτερό τους εαυτό σε μουσικά περιβάλλοντα άκρως ενδιαφέροντα.

Ο Στέλιος δήλωσε εντυπωσιασμένος από το αποτέλεσμα, εξάλλου και ο ίδιος ως μουσικός χαρακτηρίζεται από πειραματισμούς. Επιθυμία μου ήταν να τον γνωρίσω από κοντά, κάτι που τελικά έγινε πραγματικότητα τον περασμένο Μάιο. Τον επισκέφτηκα στο σπίτι του στην Αθήνα, όπου και είχαμε μία άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση.

Ξεκίνησες από τη ροκ σκηνή, τελικά σε κέρδισε η jazz και η latin … Γιατί;

H rock μουσική χαρακτήριζε εξ' ολοκλήρου τα πρώτα μου μουσικά ακούσματα στα εφηβικά μου χρόνια και αποτέλεσε την κύρια αιτία να ασχοληθώ με την μουσική. Η επί βαθέους ενασχόληση μου με τα ντραμς ως μαθητής στο Ωδείο και η καταλυτική επιρροή του τότε δασκάλου μου Σπύρου Παναγιωτόπουλου με έκαναν να γνωρίσω, να ερευνήσω, να μελετήσω και να ασχοληθώ τελικά επαγγελματικά με την τζαζ. Το αίσθημα του μουσικού διαλόγου που εξελίσσεται ανάμεσα στους μουσικούς, ο αυτοσχεδιασμός ως βασικό και αναντικατάστατο συστατικό, και το αναπάντεχο που μπορεί να προκύψει, είτε από τον σολίστα, είτε από τους μουσικούς που τον συνοδεύουν, είναι μερικά χαρακτηριστικά που προσδίδουν στην jazz μία μοναδικότητα και μία ομορφιά, που στην δική μου περίπτωση με σαγήνευσε, κάνοντάς με οδοιπόρο στον μακρύ και μαγευτικό της δρόμο…

Η latin προέκυψε στην πορεία, αρχικά μέσα από συνεργασίες που είχα με μουσικούς, όπως η Μιράντα Βερούλη, όπου μου δόθηκε η ευκαιρία να έρθω για πρώτη φορά σε επαφή με την βραζιλιάνικη μουσική. Αργότερα, μέσα από τα ταξίδια μου στην Λατινική Αμερική, βίωσα την ενέργεια και ιεροτελεστία των ήχων της, την ποικιλία και πολυπλοκότητα των ρυθμών της και από τότε η latin μου έγινε αχώριστος σύντροφος… Σημαντικός παράγοντας επίσης είναι ότι γνωρίζω πολύ καλά την ισπανική γλώσσα και έχω βασικές γνώσεις πορτογαλικών, με αποτέλεσμα η σχέση πομπού-δέκτη μαζί της να λειτουργεί άμεσα.

Με τον ερχομό μου στην Γερμανία συνεργάστηκα με μουσικούς από χώρες όπως το Περού, η Βραζιλία, το Μεξικό, η Κολομβία, η Κούβα, η Χιλή, η Αργεντινή, παίζοντας ζωντανά παραδοσιακές μουσικές από τις χώρες τους. Οι εμπειρίες που απέκτησα ήταν μοναδικές!

Από την Ελλάδα στη Γερμανία, με μία στάση στην Κούβα ... Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πορεία, δυνατές εμπειρίες, εξαιρετικές συνεργασίες και πολλές επιτυχίες! Ποιοι ήταν οι πιο σημαντικοί σταθμοί αυτού του ταξιδιού;

Για να είμαι ειλικρινής, δεν θα ήθελα να απαριθμήσω συγκεκριμένα γεγονότα και ονόματα, για να μην αδικήσω, ξεχνώντας κάποιον από όλους αυτούς του υπέροχους μουσικούς που είχα την τύχη, τη χαρά και την τιμή να συνεργαστώ. Δεν θα μπορούσα όμως να μην αναφέρω την πρώτη μου επίσκεψη στην Αβάνα της Κούβας, στο πλαίσιο μίας συναυλίας με το κουαρτέτο της Λητούς Βογιατζόγλου το 2011. Το ταξίδι αυτό ήταν η αφορμή να γνωρίσω την σύζυγό μου, η οποία είναι και αυτή μουσικός, κλασσική πιανίστα, με την οποία πέρα από την κοινή μας προσωπική ζωή, μοιραζόμαστε συχνά την σκηνή ως ντουέτο πιάνο-ντραμς, παρουσιάζοντας συνθέσεις Κουβανών συνθετών διαφορετικών γενιών. Η παραγωγή και κυκλοφορία του “An Ode To The Light” αποτελεί με την σειρά του αναμφισβήτητα τον σημαντικότερο σταθμό στην μέχρι τώρα καριέρα μου.

Τα τελευταία 6 χρόνια ζεις στο Μόναχο. Πιστεύεις ότι υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες στη Γερμανία για έναν μουσικό από ό,τι στην Ελλάδα;

Αναμφισβήτητα, ναι! Στην Γερμανία το μουσικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι άρτια οργανωμένο, υπάρχει χρηματοδότηση από το κράτος όσον αφορά στην υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση και μετεκπαίδευση του μουσικού, επιδότηση ενοικίου σε αίθουσες μελέτης και προβών καθώς και υποτροφίες για την υλοποίηση συναυλιακών και δισκογραφικών projects. Ο Σύλλογος Μουσικών υποστηρίζει με ουσία και συνέπεια τα μέλη του σε θέματα διδασκαλίας, καθώς και σε φορολογικά και νομικά ζητήματα. Υπάρχει δυνατότητα απαλλαγής από τον τιμολογιακό φόρο προστιθέμενης αξίας, τόσο για τους δασκάλους μουσικής, όσο και για τους ερμηνευτές, ενώ παράλληλα οι Εταιρείες Πνευματικών Δικαιωμάτων Μουσικών Δημιουργών και Ερμηνευτών αντίστοιχα λειτουργούν εξαιρετικά, αποδίδοντας τα καθέκαστα στα μέλη του. Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι κατανοητό ότι ένας μουσικός νιώθει σιγουριά και ασφάλεια, για να ξεκινήσει και να εξελίξει τις επαγγελματικές του δραστηριότητες, εν αντιθέσει με τις αντίστοιχες συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα, όπου ένας μουσικός, για να επιβιώσει υποχρεώνεται συχνά να κάνει δεύτερη και τρίτη δουλειά…

Υπάρχουν επίσης αμέτρητοι συναυλιακοί χώροι, πληθώρα από κρατικές και ιδιωτικές ορχήστρες και χορωδίες, σύλλογοι φίλων διαφόρων μουσικών ιδιωμάτων που διοργανώνουν συναυλίες όλο το χρόνο, ενώ λαμβάνουν χώρα εθνικοί και διεθνείς διαγωνισμοί όλων των ηλικιών και πάρα πολλά Φεστιβάλ.

Οι ευκαιρίες για μουσική καριέρα είναι σίγουρα πολλές. Θα πρέπει όμως να ανταγωνιστείς ένα μεγάλο πλήθος ταλαντούχων μουσικών που ζει στην χώρα, προερχόμενο είτε από τα Γερμανικά Πανεπιστήμια και Ωδεία είτε από το εξωτερικό. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι ο ανταγωνισμός σε κάνει καλύτερο!

Πώς βλέπεις την ελληνική jazz σκηνή σήμερα;

Όσον αφορά τους μουσικούς και τις δημιουργίες τους εξαιρετική. Υπάρχει συνεχής αύξηση νέων και ταλαντούχων μουσικών και οι δισκογραφικές δουλειές ανεβαίνουν σχεδόν με γραμμική προόδο. Πιστεύω ότι θα μπορούσαν να τολμήσουν περισσότερους πειραματισμούς, το avant-garde στοιχείο σχεδόν απουσιάζει σε αντίθεση με την κεντρική και βόρεια Ευρώπη, όπου είναι ιδιαίτερα δημοφιλές. Ίσως αυτό να έδινε την ευκαιρία σε κάποιους να κάνουν διεθνή καριέρα. Επίσης ελάχιστες είναι οι big bands… αυτό όμως είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι δεν υπάρχουν τόσοι πολλοί πνευστοί, για να τις πλαισιώσουν.

Η ελληνική jazz σκηνή, για να μπορέσει να γίνει ακόμα μεγαλύτερη θα πρέπει να έχει περισσότερη υποστήριξη από τα Μ.Μ.Ε. και τις δισκογραφικές εταιρείες, ενώ το ίδιο το κράτος θα πρέπει να επενδύσει ανοίγοντας περισσότερα Πανεπιστημιακά Μουσικά Ιδρύματα, πέραν του ενός και μοναδικού Τμήματος Jazz του Ιονίου Πανεπιστημίου. Επίσης απαιτείται μεγαλύτερη και συνεχής δραστηριότητα στην Περιφέρεια.

Σε σχέση με την Γερμανία ...;

Πιστεύω ότι όσον αφορά στην ποιότητα των μουσικών δεν έχει να ζηλέψει κάτι από την αντίστοιχη Γερμανική σκηνή.

Υπάρχουν όμως τεράστιες διαφορές όσον αφορά στη δομή της. Η jazz σκηνή στην Γερμανία είναι μία μουσική βιομηχανία που αποτελείται από μουσικούς, δισκογραφικές εταιρείες παγκοσμίου βεληνεκούς όπως οι ECM, enja και ACT, παραγωγούς ραδιοφώνου, κριτικούς, ατζέντηδες, concert bookers, δημοσιογράφους, φωτογράφους, καλλιτεχνικούς διευθυντές Φεστιβάλ, εξεταστές διαγωνισμών κ.ο.κ. Όπως ανέφερα και προηγουμένως ο ανταγωνισμός εξαιτίας του πλήθους των μουσικών είναι πολύ μεγάλος και χρειάζεται πολύ επιμονή, υπομονή και πολύ καλές δημόσιες σχέσεις για να βρει ανταπόκριση η δουλειά σου.

Το Γερμανικό κοινό επίσης είναι πιο εξοικειωμένο στους ήχους της jazz. Η άφιξή της στην χώρα χρονολογείται από την δεκαετία του '30 και την εποχή του swing.

Επόμενα βήματα;

Μέσα στο 2018 και 2019 είναι προγραμματισμένες μερικές ζωντανές εμφανίσεις στην Γερμανία για την προώθηση του άλμπουμ. Θα εμφανιστούμε πέρα από το Μόναχο, στην Νυρεμβέργη, στο Βερολίνο, στο Ζέεφελντ, στο Ερλάγκεν και στο Άμπενσμπεργκ. Η συναυλία στο Βερολίνο θα πραγματοποιηθεί στις 6 του ερχόμενου Δεκέμβρη στο jazz club b-flat, όπου και σκοπός μου είναι να βιντεοσκοπηθεί.

Τον επόμενο χρόνο ευχή μου είναι να κατέβω στα πάτρια εδάφη και να παρουσιάσω ζωντανά μαζί με το κουιντέτο μου το “An Ode To The Light” για πρώτη φορά μπροστά στο ελληνικό κοινό.

Παράλληλα με το δικό μου project συνεργάζομαι και με άλλους καλλιτέχνες. Στα μέσα Νοεμβρίου κυκλοφορεί από την Enja Records η δεύτερη δισκογραφική δουλειά της jazz τραγουδίστριας Jasmin Bayer με τίτλο “The green unicorn”. Στην προσπάθεια αυτή συνεισφέρω κι εγώ πίσω από τα drums, μία συνεργασία που εξελίσσεται τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Θα ακολουθήσει σειρά συναυλιών σε όλη την Γερμανία.

Και για να κλείσουμε με τον καινούριο σου cd … Πόση «Ελλάδα» κρύβεται μέσα σ' αυτό;

Από τον τίτλο του και μόνο είναι σαφές ότι η Ελλάδα είναι έκδηλα παρούσα. Το αστείρευτο Ελληνικό Φως αποτέλεσε πηγή έμπνευσης, κάτι που φαίνεται και από το εξώφυλλο του, μία εκπληκτική δουλειά του Νίκου Γαζετά που αναπαριστά το ηλιοβασίλεμα πάνω από το ηφαίστειο της Σαντορίνης, σαν έναν φωτεινό δρόμο μεταξύ θάλασσας και ουρανού. Όπως γράφω και στο σχετικό ένθετο “Η μουσική αυτού του άλμπουμ εμπνέεται κυρίως από ανθρώπινες αξίες και ιδανικά, όπως εκφράζονται μέσα από την αρχαία ελληνική φιλοσοφία και θρησκεία και συμβολίζονται από την αγνότητα, την ενέργεια και τη ζωτικότητα του φωτός…”. Εύχομαι ο κάθε ενδιαφερόμενος που θα το αγοράσει και θα το ακούσει, να μπορεί να μετασχηματίσει τους ήχους σε έννοιες και εικόνες και να αντιληφθεί την κεντρική του ιδέα…Η συνέχεια λοιπόν επί της ακρόασης!

Ευχαριστώ πολύ για την όμορφη κουβέντα...

Σας ευχαριστώ κι εγώ θερμά για την όμορφη συνέντευξη και την υποστήριξη.

    ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

    Χρήστος Ασωνίτης:«Η ελληνική τζαζ, για να γίνει ακόμα μεγαλύτερη, πρέπει να έχει περισσότερη υποστήριξη από τα Μ.Μ.Ε και τις δισκογραφικές εταιρείες»
    Χρήστος Ασωνίτης:«Η ελληνική τζαζ, για να γίνει ακόμα μεγαλύτερη, πρέπει να έχει περισσότερη υποστήριξη από τα Μ.Μ.Ε και τις δισκογραφικές εταιρείες»
    Χρήστος Ασωνίτης:«Η ελληνική τζαζ, για να γίνει ακόμα μεγαλύτερη, πρέπει να έχει περισσότερη υποστήριξη από τα Μ.Μ.Ε και τις δισκογραφικές εταιρείες»
    Χρήστος Ασωνίτης:«Η ελληνική τζαζ, για να γίνει ακόμα μεγαλύτερη, πρέπει να έχει περισσότερη υποστήριξη από τα Μ.Μ.Ε και τις δισκογραφικές εταιρείες»
    Χρήστος Ασωνίτης:«Η ελληνική τζαζ, για να γίνει ακόμα μεγαλύτερη, πρέπει να έχει περισσότερη υποστήριξη από τα Μ.Μ.Ε και τις δισκογραφικές εταιρείες»
    Χρήστος Ασωνίτης:«Η ελληνική τζαζ, για να γίνει ακόμα μεγαλύτερη, πρέπει να έχει περισσότερη υποστήριξη από τα Μ.Μ.Ε και τις δισκογραφικές εταιρείες»
    Μοιραστείτε το άρθρο:

    Σχολιάστε

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

    Στάθης Άννινος: «Ξεκίνησα από το μηδέν και αυτοσχεδίασα πάνω στην ταινία του Χίτσκοκ »

    Γράφει η Αρετή Κοκκίνου Ο Στάθης Άννινος είναι ένας καλλιτέχνης που εδώ και χρόνια πια δεν σταματάει...

    Συνέχεια

    Παναγιώτης Κελάνδριας: «Όποιος απλά μένει ικανοποιημένος από την προσπάθειά του, τότε θα μείνει στάσιμος»

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Είμαστε εδώ με τον Παναγιώτη Κελάνδρια, σε ένα υπέροχο μικρό καφέ...

    Συνέχεια

    Νίνα Παπαθανασοπούλου: «Στόχος μου είναι να κάνω την επιστημονική έρευνα προσβάσιμη για το ευρύ κοινό»

    Γράφει η Ιλένια Χρίστου «Μάρθα Γκράχαμ και Ελληνικοί μύθοι» …Μια...

    Συνέχεια

    Καλλιόπη Bέττα: «Μόνο αν δούμε την πολιτική και το τραγούδι ως προσφορά, θα φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο»

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Είχα έναν προβληματισμό, καθώς σκεφτόμουν πώς να ξεκινήσω αυτήν τη συνέντευξη με την...

    Συνέχεια

    Γιάννος Aιόλου: «Η Τέχνη ειναι συμμετοχική. Με ενδιαφέρει το κοινό που με ανακαλύπτει με δική του αυτενέργεια»

    Γράφει η Ιλένια Χρίστου Όποιος ανακαλύπτει τη μουσική του πολυβραβευμένου συνθέτη Γιάννου Αιόλου...

    Συνέχεια

    Nικήτας Boστάνης: «Προσπαθώ να συνεχίσω τη λαϊκή μας μουσική όσο καλύτερα γίνεται»

    Γράφει η Αρετή Κοκκίνου Ο Νικήτας Βοστάνης ανήκει στη κατηγορία των αθόρυβων μεν, πολυγραφότατων...

    Συνέχεια

    Απόλλων Κουσκουμβεκάκης: «Το τάνγκο ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα»

    Γράφει η Αρετή Κοκκίνου Ο Απόλλων Κουσκουμβεκάκης, σολίστ κιθάρας, μαέστρος και ενορχηστρωτής...

    Συνέχεια

    Tατιάνα Ζωγράφου: «Ο εκπαιδευτικός σήμερα πρέπει να βρει τον τρόπο να επικοινωνεί την αλήθεια»

    Γράφει η Αρετή Κοκκίνου Η Τατιάνα Ζωγράφου, εκπαιδευτικός και μουσικός, μετράει πολλά δημιουργικά...

    Συνέχεια

    Bαγγέλης Στεφανόπουλος: «O αυτοσχεδιασμός είναι προέκταση της συνθετικής ικανότητας κάθε μουσικού»

    Γράφει η Ιλένια Χρίστου Μια μυσταγωγική συναυλία αναμένουμε να ζήσουμε το Σάββατο 19 Νοεμβρίου στην...

    Συνέχεια

    Dr. Θανάσης Δρίτσας – Συνταγογραφώντας με νότες

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς «Η ιατρική δεν είναι μόνον συνταγογράφηση φαρμάκων...

    Συνέχεια