Συνεντεύξεις

Ρωτάμε, απαντάνε!

Eύα Φάμπα: «Στο ΡΟΔΟ ΜΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟ τα τραγούδια εστιάζουν στον άνθρωπο»

Γράφει η Αρετή Κοκκίνου

Η κυκλοφορία της νέας ολοκληρωμένης δουλειάς μιας προσωπικότητας της ελληνικής μουσικής, όπως η Εύα Φάμπα, είναι σίγουρα γεγονός που δεν περνά απαρατήρητο από όσους ενδιαφέρονται για την ελληνική έντεχνη μουσική δημιουργία. Το νέο της πόνημα, "Ρόδο μου Κόκκινο", σε ποίηση σύγχρονων Ελλήνων ποιητών, καταγίνεται με λυρικό και ευαίσθητο τρόπο με θέματα κοινωνικά και πολιτικά και αποτέλεσε την αφορμή για αυτή την ιδιαίτερη συνέντευξη.

To “Ρόδο μου Κόκκινο”, όπως διαβάζουμε στο δελτίο Τύπου, αποτελεί έργο μελοποιημένης ποίησης σύγχρονων Ελλήνων ποιητών, με θεματολογία κυρίως κοινωνική και πολιτική. Πώς επαναπροσδιορίζεται το πολιτικοκοινωνικό τραγούδι σήμερα σε σχέση με άλλες εποχές τραγουδοποϊίας στην Ελλάδα;

Δεν έχουν εκλείψει τα προβλήματα από τη ζωή μας, καθημερινά έχουμε πολέμους, κύματα προσφυγιάς και μετανάστευσης, φτώχεια, πείνα, καταπάτηση ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών. Σε κάθε άνθρωπο δημιουργούνται έντονα συναισθήματα και αυτό οδηγεί την πένα των ποιητών / στιχουργών, να γράφουν για αυτά τα θέματα και των συνθετών να μελοποιούν, ζητώντας να μοιραστούν τις αγωνίες, να ευαισθητοποιήσουν ή ακόμη και να ξεσηκώσουν το λαό. Στο “Ρόδο μου Κόκκινο” τα τραγούδια εστιάζουν στον άνθρωπο με τις αγωνίες, τα "θέλω" και τις διεκδικήσεις του, τον έρωτα και τις αξίες της ζωής.

Συχνά οι νέες δημιουργίες στη μουσική προκύπτουν από κάποια εσωτερική ανάγκη ή κάποιο έντονο εξωτερικό ερέθισμα. Ποια ήταν η αφορμή και η αφετηρία του πονήματος αυτού;

Παρότι, όταν σπούδαζα μουσική, διαπίστωνα πόσο εύκολο ήταν για 'μένα να φτιάξω μελωδίες, δεν αποφάσιζα να ασχοληθώ με την μελοποίηση και σύνθεση μουσικής σοβαρά, γιατί, παρά την έντονη εσωτερική μου ανάγκη, οι απαιτήσεις διαβάσματος και προετοιμασίας για την καριέρα μου, ως σολίστ της κιθάρας, δεν μου άφηναν κανένα περιθώριο χρόνου για αυτό, ούτε καν να το σκεφτώ.

Αφετηρία για τη σοβαρή αρχή με τη σύνθεση ήταν η ζωγραφική του φίλου Τάκη Βαρελά και η ποίηση του φίλου Γιώργου Μπίμη. Έτσι το πρώτο τραγούδι που έγραψα και που υπάρχει στο cd αυτό είναι το "ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ", σε στίχους Γιώργου Μπίμη, που παρουσιάστηκε σχεδόν 5 χρόνια πριν στην παρουσίαση βιβλίου με ποιήματά του και η πρώτη μου σύνθεση το έργο «Μουσικά σχέδια στο εικαστικό έργο ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ του Τάκη Βαρελά».

Η ανταπόκριση στα πρώτα αυτά δείγματα μουσικής γραφής με οδήγησε να γράψω και άλλα, μέχρι που η δραστηριότητα αυτή κορυφώθηκε με την πανδημία και τα συνεχή λοκντάουν. Η εσωτερική ανάγκη έκφρασης και επικοινωνίας ήταν τεράστια, οι συναυλίες … άφαντες …, πλέον είχα αρχίσει να με αισθάνομαι ως συνθέτη, είχα και τους εξαιρετικούς στίχους της Βέρας Βασιλείου-Πέτσα, της Μαριάνθης Αλειφεροπούλου – Χαλβατζή, του Γιώργου Μπίμη και της Φιλιώς Μόρφη και δεν μπορούσα να κάνω πίσω. Έπρεπε να αναμετρηθώ με όλο αυτό που με καίει σαν ερμηνεύω έργα άλλων, τώρα όμως πια σαν δημιουργός του έργου.

Θεωρώ αξιέπαινη την επιλογή μελοποίησης σύγχρονων ποιητών σε αυτή τη συλλογή τραγουδιών. Μιλήστε μας για την επιλογή σας αυτή... Γιατί δεν μελοποιήσατε, π.χ. γνωστούς κλασσικούς ποιητές.

Η ζωή με έφερε κοντά στους ποιητές/τριες που επέλεξα να μελοποιήσω και το έργο τους, το οποίο εκτίμησα και το οποίο από την πρώτη στιγμή μου γεννούσε ιδέες, εικόνες και μελωδίες.

Οπότε, ήρθε πολύ όμορφα αυτή η επιλογή. Εξάλλου και σαν σολίστ της κιθάρας πολύ συχνά επιλέγω να παρουσιάζω έργα σύγχρονων Ελλήνων συνθετών.

Τους αγαπάω τους κλασσικούς μας ποιητές, είναι τόσο σπουδαίο το έργο τους, που στέκει φρέσκο, μέσα στη ζωή ακόμη και δεκαετίες μετά το θάνατό τους. Δεν αποκλείω μια τέτοια προσέγγιση στο μέλλον.

Από το δείγμα που έχω στα χέρια μου, αντιλαμβάνομαι ότι ενορχηστρωτικά κυμαίνεστε σε μία λυρική ατμόσφαιρα, έχοντας συνεργαστεί και με καταξιωμένους συνθέτες-ενορχηστρωτές. Η επιλογή αυτή έχει να κάνει με το λόγο των ποιητών που έχετε στα χέρια σας;

Έχει κυρίως να κάνει με τα δικά μου ακούσματα από μικρό παιδί και το πώς θα ήθελα να παρουσιάσω το λόγο των ποιητών, με τον οποίο ταυτίζομαι. Τα έντονα συναισθήματα που δημιουργεί ο λόγος και οι μελωδικές γραμμές, συνοδεύονται και ενισχύονται από μια μεγάλη παλέτα ηχοχρωμάτων που δημιουργούν τα όργανα. Θα έλεγα ότι είναι πολύ πλούσια η ενορχήστρωση. Η ανάγκη η πρώτη μου αυτή συνθετική δουλειά να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στη σοβαρότητα που θεωρώ ότι έχει η παρουσία μου ως ερμηνεύτρια μουσικών έργων και καθηγήτρια κιθάρας με οδήγησε να ζητήσω τη συνεργασία με τον εξαίρετο μουσικό και συνθέτη Νεοκλή Νεοφυτίδη που έχει μεγάλη εμπειρία στο χώρο ως ενορχηστρωτής. Τον ευχαριστώ πάρα πολύ για την ταλαντούχα συμβολή του. Υπάρχουν βέβαια και δυο τραγούδια που διατηρούν μια έκφραση πιο κλασσική, ίσως και πιο θεατρική και εκεί η επικοινωνία με τον πολύ καλό φίλο και συνθέτη, Νίκο Χαριζάνο, ήταν πολύ σημαντική. Το αποτέλεσμα νομίζω επιβραβεύει τις επιλογές μου.

Πρόκειται για μία δουλειά πολυσυλλεκτική και όσον αφορά τους ερμηνευτές. Μιλήστε μου για τη συνεργασία σας μαζί τους και την επιλογή της ερμηνευτικής “πολυφωνίας” στη δουλειά αυτή.

Τα τραγούδια που περιέχει το "ΡΟΔΟ ΜΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟ" είναι αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους στο ύφος. Υπάρχουν για παράδειγμα και λαϊκά αλλά και έντεχνα, κάποια άλλα με πιο νεανικό χρώμα ή και λίγο ροκ, αυτό με έκανε να θέλω να βρω ταιριαστές φωνές για το καθένα.

Είμαι πολύ τυχερή, γιατί με τους περισσότερους μάς δένει ο αγώνας μας για τη ζωή και τα δικαιώματα των μουσικών, μέσα από το σωματείο τον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο. Παρασκευάς Θεοδωράκης, Πολυξένη Καράκογλου, Θανάσης Χουλιαράς, Στέλιος Μαγαλιός, Μαριλίζα Λούντζη, όλοι νέοι άνθρωποι με ωραίες διαδρομές στο τραγούδι και πανέμορφες φωνές. Ο Βασίλης Γισδάκης είναι από τους τραγουδιστές που θαύμαζα, πριν τον γνωρίσω. Ένας μοναδικός ερμηνευτής του Χατζιδάκι! Η χαρά μεγάλη για 'μένα να ερμηνεύει δυο τραγούδια μου και σε αυτό ευχαριστώ την ποιήτρια/ στιχουργό Βέρα Βασιλείου –Πέτσα που μεσολάβησε. Μετέχουν επίσης δύο αδελφικοί μου φίλοι, ο Μανώλης Μητσάκος και ο Γιώργος Μαυροειδής. Με τον πρώτο δίναμε συναυλίες για χρόνια με το μουσικό συγκρότημα του σχολείου μας και ήταν δίπλα μου στην παρουσίαση των πρώτων τραγουδιών μου. Με τον δεύτερο μάς συνδέουν χρόνια συνεργασίας, εκτίμησης, κοινών συναυλιών, ενώ έχω παίξει και ηχογραφήσει έργα του.

Προσωπικά, τους ευχαριστώ πάρα πολύ όλους για τις εξαιρετικές τους ερμηνείες, όπως επίσης και όλους τους ταλαντούχους μουσικούς που στάθηκαν δίπλα μου, έπαιξαν και με στήριξαν στη δημιουργία αυτού του cd.

Η δουλειά θα κυκλοφορήσει σε φυσικό προϊόν; Έχει νόημα το φυσικό προϊόν αναπαραγωγής ήχου στις μέρες μας;

Θα κυκλοφορήσει σε cd και η αλήθεια είναι πως θα ήθελα να βγεί και σε βινύλιο. Νομίζω πως ναι, έχει νόημα το φυσικό προϊόν, αποτελεί και ένα ωραίο δώρο το cd. Μπορεί η νέα γενιά να ακούει τα πάντα από το διαδίκτυο, όμως δεν συμβαίνει αυτό με όλους, ούτε είναι όλοι τόσο εξοικειωμένοι με αυτό.

Φυσικά σε λίγο καιρό το "ΡΟΔΟ ΜΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟ" θα κυκλοφορήσει και διαδικτυακά.

Με δική σας πρωτοβουλία ιδρύθηκε ο Σύλλογος Φίλων της Κιθάρας "ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΑΜΠΑΣ" το 1999. Μπορεί όποιος θέλει στην ιστοσελίδα σας να πάρει πληροφορίες για το πλούσιο έργο του Συλλόγου συνολικά αυτά τα χρόνια. Αισθάνεστε ότι οι σκοποί του Σωματείου έχουν υλοποιηθεί έως σήμερα με τον τρόπο που τους οραματιστήκατε;

Κατ' αρχήν δεν έχω προλάβει να ανανεώσω τη σελίδα του Συλλόγου ακόμη, οπότε είναι αρκετές οι σημαντικές μας δράσεις που δεν αναφέρονται. Νομίζω ότι έχουμε προσφέρει πάρα πολλά πράγματα στον πολιτισμό του τόπου μας, με τη συνεχή παρουσία μας στο χώρο πάνω από 20 χρόνια. Γράφτηκαν νέα έργα για κιθάρα, ενώ παράλληλα το κοινό γνώρισε πολλά έργα για σόλο κιθάρα, μουσική δωματίου με κιθάρα ακόμη και κονσέρτα με Συμφωνική Ορχήστρα, που παίχτηκαν σε συναυλίες μας από πολλούς ξένους και Έλληνες σολίστ.

Ποιο το μέλλον;

Η στήριξη νέων ταλαντούχων κιθαριστών, η προώθηση της ελληνικής μουσικής και φυσικά της μουσικής του Δημήτρη Φάμπα είναι συνεχώς στο προσκήνιο των δράσεών μας και σε όλες τις διοργανώσεις μας, Φεστιβάλ, Διαγωνισμούς, σειρές συναυλιών κ.λ.π. Το πλούσιο έργο του Δημήτρη Φάμπα απ' τη μια και το γεγονός ότι διαχρονικά οι κυβερνήσεις αυτού του τόπου δεν ενισχύουν τον πολιτισμό, δεν ενδιαφέρονται για τη μουσική εκπαίδευση μάς αναγκάζει να στηρίζουμε μόνοι μας όσο γίνεται και με όποιο τρόπο μπορούμε τη μουσική δημιουργία και τους ανθρώπους της.

Πώς βλέπετε τους νέους κιθαριστές και την πρόοδό τους σήμερα;

Έχει προχωρήσει πάρα πολύ η τεχνική της κιθάρας σήμερα και οι δυνατότητες ερμηνείας πολλαπλασιάζονται, με τη γνώση που έχει αποκτηθεί. Παγκόσμια αλλά και στην Ελλάδα υπάρχουν πάρα πολλοί ταλαντούχοι κιθαρίστες.

Η πορεία σας στον ελληνικό και διεθνή χώρο είναι εξαιρετικά επιτυχημένη και γόνιμη. Υπάρχει, ωστόσο, κάτι που θα κάνατε διαφορετικά σήμερα αν ξαναρχίζατε τη μουσική σας καριέρα από την αρχή;

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Η αλήθεια είναι ότι νιώθω πως σε ένα βαθμό έχουν πραγματοποιηθεί πολλά όνειρά μου, όχι απλά με το ταλέντο που μάλλον έχω, αλλά με τη δική μου προσπάθεια, σκληρή δουλειά, επιμονή και φαντασία!!! Δεν ήταν τίποτε εύκολο, το πάλεψα, αγωνίστηκα και γι' αυτό αισθάνομαι περήφανη. Δεν θα άλλαζα τίποτε από ό,τι έκανα. Θα χαιρόμουν όμως πάρα πολύ αν το κράτος ενίσχυε τις τέχνες, τον πολιτισμό και σεβόταν τους ανθρώπους και τα δικαιώματά τους. Σίγουρα τότε θα μπορούσα να προσφέρω πολλά περισσότερα, καθώς βρίσκομαι και σε μια πολύ δημιουργική ηλικία.

Υπάρχει κάποιος προγραμματισμός ζωντανών εμφανίσεων που σχετίζονται με το “Ρόδο μου Κόκκινο”;

Κατ' αρχήν υπάρχει η παρουσίαση του cd στις 6 Ιουνίου στο Θέατρο Ραντάρ (Πλατεία Αγίου Ιωάννη, Σταθμός Μετρό).

Η περίπτωση δημιουργίας ενός σχήματος που θα έπαιζε τα δικά μου τραγούδια είναι αυτή τη στιγμή μια σκέψη που πιθανόν να γίνει και πράξη.

Σας ευχαριστώ πολύ, εύχομαι ό,τι καλύτερο για τη συνέχεια...

Εγώ ευχαριστώ πολύ εσάς και το mousikogramma.gr για το ενδιαφέρον σας πάνω στη δουλειά μου.

    Μοιραστείτε το άρθρο:

    Σχολιάστε

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

    Πολυξένη Καράκογλου: «Είναι ευλογία ένας καλλιτέχνης να μπορεί να υπηρετήσει το εκάστοτε μουσικό είδος σωστά»

    Γράφει η Μίνα Μαύρου Ήρθε επισήμως στη ζωή μας πριν από 10 περίπου χρόνια, όταν και διακρίθηκε στην...

    Συνέχεια

    Παναγιώτης Σδούκος: «Η γλώσσα της μουσικής υπερβαίνει οποιαδήποτε άλλη γλώσσα που διαιρεί και χωρίζει»

    Γράφει η Ιλένια Χρίστου Με ένα καινούργιο τραγούδι στις αποσκευές του από το καλοκαίρι, το «Αγάπη...

    Συνέχεια

    Kώστας Άγας: «Με τη δουλειά και την προσπάθεια γίνεσαι καλύτερος»

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Συνάντησα τον Κώστα Άγα, με την υπόσχεση ότι θα ανοίξει τα χαρτιά...

    Συνέχεια

    Τάσος Γκρους: «Τα όνειρά μου πραγματοποιήθηκαν και έχω ακόμα τη δυνατότητα να κάνω κι άλλα»

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Ο Τάσος Γκρους είναι ένας άνθρωπος που έχει πειραματιστεί...

    Συνέχεια

    Μιχάλης Παπαπέτρου: «Η τέχνη πάντα συνομιλούσε με την ιστορία και την κοινωνία»

    Γράφει η Μίνα Μαύρου Είναι μαέστρος, πιανίστας και ενορχηστρωτής...

    Συνέχεια

    Aναστασία Έδεν: «Έχω δει να ασκείται λεκτική, ψυχολογική και σωματική βία και στο χώρο της μουσικής!»

    Γράφει η Λένα Λουλούδη Για το πρόσφατο περιστατικό με τον Στάθη Παναγιωτόπουλο, η ερμηνεύτρια ...

    Συνέχεια

    Δημήτρης Κτιστάκης: «Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα, διαπίστωσα τη δίψα των μαθητών και των φοιτητών για μουσική»

    Γράφει η Μίνα Μαύρου Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ύστερα από την πολύχρονη παραμονή του στη Γερμανία,...

    Συνέχεια

    Γιάννης Σκαρής: «Για να μπορέσεις να υπηρετήσεις το μπουζούκι, πρέπει να του δώσεις την ψυχή σου»

    Γράφει η Αρετή Κοκκίνου «Οι καιροί είναι δύσκολοι φίλε κι αδερφέ μου. Μην τα παρατάς...

    Συνέχεια

    Aγγέλω Σφέτσου: «Δεν υπάρχει τραγούδι χωρίς στίχο και στίχος χωρίς μουσική»

    Γράφει η Λένα Λουλούδη Κάποτε ο Γιάννης Σπανός την χειροφίλησε, όταν την πέτυχε στο καμαρίνι να...

    Συνέχεια