Συνεντεύξεις

Ρωτάμε, απαντάνε!

Γιώργος Καγιαλίκος: «Εύχομαι να απαλλαγεί το τραγούδι από τους περίεργους κανόνες που έχουν δημιουργήσει άτομα με μέτρια αισθητική»

Γράφει η Ιλένια Χρίστου

Nα είναι μία δημιουργική χρονιά το 2019 για όλους όσοι μέσα σε δύσκολους καιρούς αγωνίζονται και κρατούν όρθιο τον Πολιτισμό εύχεται ο συνθέτης και τραγουδοποιός Γιώργος Καγιαλίκος, ο οποίος στο τέλος του 2018 μάς παρουσίασε την έκτη δισκογραφική του δουλειά στο σύνολο και δεύτερη μέσα στον ίδιο χρόνο, με τίτλο «Μισοφέγγαρο Κυδώνι».

Αν και πολυγραφότατος, παραμένει ένας εξαιρετικά χαμηλών τόνων συνθέτης, αφοσιωμένος στο έργο του με σοβαρότητα και συνέπεια! Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι, μέσα στην μακρά καλλιτεχνική του πορεία, τον έχουν εμπιτευτεί και τιμήσει με τη συνεργασία και τη φιλία τους σημαντικές προσωπικότητες του Πολιτισμού μας, όπως ο Νίκος Κυπουργός, η Μαρία Φαραντούρη, η Γιοβάννα, ο Δημήτρης Λέντζος και πολλοί άλλοι!

Το 2018 υπήρξε μια ιδιαίτερα δημιουργική χρονιά για 'σένα, καθώς κυκλοφόρησες 2 δισκογραφικές δουλειές. Στην αρχή του χρόνου την «Αιώνια μέθη» και τον Νοέμβριο το «Μισοφέγγαρο κυδώνι», σε ποίηση και οι δύο του Δημήτρη Λέντζου. Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι πρόκειται για έναν κύκλο τραγουδιών, που απλώς βγήκε σε 2 διαφορετικά albums;

Είναι δυο διαφορετικοί κύκλοι τραγουδιών. Η «Αιώνια μέθη», φτιαγμένη με υλικά από το λαϊκό τραγούδι, ενώ το «Μισοφέγγαρο κυδώνι», με αναφορές στη δημοτική μας παράδοση. Ένα κοινό στοιχείο που διατρέχει και τις δύο εργασίες είναι πως τα χαρακτηριστικά όργανα κάθε σχολής, το μπουζούκι στην πρώτη περίπτωση το κλαρίνο στη δεύτερη, συνομιλούν με όργανα μουσικής δωματίου, όπως το βιολί, το φλάουτο και το πιάνο.

Στιχουργικά οι διαφορές είναι ακόμη μεγαλύτερες, καθώς η «Αιώνια μέθη» μιλά για τα ανθρώπινα πάθη σε έναν απτό κόσμο, ενώ το «Μισοφέγγαρο κυδώνι» περνά στα όρια του φανταστικού, εκεί που φτιάχνονται τα παραμύθια.

Αν και στην προηγούμενη δουλειά σου, την «Αιώνια μέθη», τα τραγούδια έχουν πιο λαϊκό ύφος, το τελευταίο κομμάτι του συγκεκριμένου δίσκου «Τον φτωχό τον βασιλιά μου», που ερμηνεύει η Ευτυχία Μητρίτσα, μοιάζει σαν να ξεπετάχτηκε από το «Μισοφέγγαρο κυδώνι»... Σαν το τραγούδι αυτό να αποτελεί τη γέφυρα ανάμεσα στις δύο δουλειές... Ισχύει κάτι τέτοιο ή έγινε τυχαία;

Πράγματι, το ενδέκατο τραγούδι στην «Αιώνια μέθη» θα μπορούσε να ανήκει στο «Μισοφέγγαρο κυδώνι», οπότε ο κάθε κύκλος θα είχε από 10 τραγούδια. Δεν έγινε σκόπιμα όμως, τίποτα δεν γίνεται και τυχαία. Είχα πει στον Δημήτρη Λέντζο πως ίσως αυτό το τραγούδι είναι για άλλη δουλειά και εκείνος με έπεισε, λέγοντάς μου πως ένα νανούρισμα ταιριάζει παντού. Έκλεινε πολύ όμορφα τον δίσκο και φυσικά το κρατήσαμε. Στην συνέχεια αποδείχθηκε πως δεν ήταν το τέλος, αλλά η αρχή για την επόμενή μας δουλειά.

Στην τελευταία σου δουλειά συνεργάζεσαι με δύο εξαιρετικούς ερμηνευτές, την Ιφιγένεια Κορολόγου και τον Γιώργο Φλωράκη. Μίλησέ μας γι' αυτούς ...

Δύο περιπτώσεις ερμηνευτών της νεότερης γενιάς που έχουν κάνει όμορφα πράγματα, διαλέγοντας δύσκολους δρόμους.

Δεν είναι τυχαίο ότι την Ιφιγένεια την είχε διαλέξει ο Λάκης Παπάς, για να τραγουδά μαζί του επί σκηνής στα τελευταία χρόνια της καριέρας του, ούτε ότι απέσπασε το Βραβείο Κοινού στους Αγώνες Τραγουδιού της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση, για το τραγούδι που έγραψε και ερμήνευσε η ίδια. Ο Γιώργος, προικισμένος με βαθειά αισθαντική φωνή και με πολύπλευρη διαδρομή, έχει συναντηθεί δισκογραφικά με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, ο οποίος του εμπιστεύτηκε τις «Μπαλάντες της οδού Ατθίδων».

Φωτό: Αθανάσιος Πέτσας
Φωτό: Αθανάσιος Πέτσας

Υπηρετούν το τραγούδι με ήθος και ταλέντο και είμαι ευτυχής που δυο ερμηνευτές αυτής της αισθητικής μάς τίμησαν με τη συμμετοχή τους.

Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να πάμε αρκετά χρόνια πίσω ... Ξεκίνησες με τη ζωγραφική, ασχολήθηκες με τη γελοιογραφία, αλλά τελικά σε κέρδισε η μουσική! Μίλησέ μας για αυτά τα χρόνια των πρώτων καλλιτεχνικών σου αναζητήσεων.

Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που οι γονείς μου άκουγαν καλή μουσική, αλλά δεν υπήρχε μουσικό όργανο. Μοιραία, η πρώτη μου καλλιτεχνική ενασχόληση ήταν η ζωγραφική, καθώς τα υλικά, για να δημιουργήσει κανείς είναι πολύ απλά.Ασχολήθηκα από πολύ μικρή ηλικία με τη ζωγραφική και όλα έδειχναν ότι το μέλλον μου θα ήταν οι εικαστικές τέχνες.

Πάντα ένιωθα όμως πως τη μεγαλύτερη συγκίνησή μού την προκαλούσε η μουσική και όλα άλλαξαν, όταν στα 12 μου χρόνια μπόρεσα να αποκτήσω το πρώτο μου μουσικό όργανο, που ήταν ένα φτηνό ηλεκτρικό πιάνο. Ήταν πολύ δύσκολη η απόφαση να αφήσω τη ζωγραφική και, αν άκουγα τη λογική, δεν θα το έκανα. Άκουσα όμως την καρδιά!

Έχεις πει σε παλαιότερη συνέντευξή σου ότι ... «η μουσική και τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι είναι το εγχειρίδιο, στο οποίο συνειδητά ή ασυνείδητα ανατρέχω και εμπιστεύομαι». Δεν πρόλαβες να συναντήσεις τον Χατζιδάκι, η επιρροή του οποίου είναι εμφανής στο έργο σου, γνώρισες όμως τον μαθητή του, τον Νίκο Κυπουργό στα πρώτα σου βήματα. Πώς σε επηρέασε αυτή η γνωριμία στη μετέπειτα πορεία σου;

Η σχέση μου με τον Νίκο Κυπουργό προηγήθηκε αρκετά χρόνια από την συνάντησή μας, καθώς τον γνώρισα μέσα από το έργο του, το οποίο με έκανε να πάρω την απόφαση να γίνω συνθέτης.

Πολλά χρόνια αργότερα, στην ηλικία των 35, του ζήτησα να ακούσει δείγμα της δουλειάς μου. Με ενδιέφερε η γνώμη του περισσότερο από οποιουδήποτε άλλου και στάθηκα τυχερός που άκουσε τα τραγούδια μου και με βοήθησε να κάνω την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά. Με τιμά με την φιλία του και είναι πάντα πρόθυμος να ακούσει κάθε καινούργια μου δουλειά σε αρχικό στάδιο, δίνοντάς μου τις συμβουλές του. Για 'μένα, το να αρέσουν τα τραγούδια μου στον Κυπουργό είναι σαν να αρέσουν σε όλο τον κόσμο!

Στη δεύτερη δουλειά σου συμμετείχε η Μαρία Φαραντούρη, ενώ λίγο αργότερα συνεργάστηκες και με την Γιοβάννα. Άλλοι δύο «φωτεινοί» σταθμοί στο δρόμο σου. Ποια ήταν τα συναισθήματά σου, όταν βρέθηκες ως νέος συνθέτης δίπλα σ' αυτές τις τόσο σημαντικές κυρίες;

Μιλάμε για δύο ζωντανούς μύθους! Ίσως ακόμη δεν έχω κατανοήσει πλήρως πόσο σημαντική ήταν η συνεργασία μου μαζί τους. Είναι πολύ σημαντικό για έναν νέο καλλιτέχνη να έχει την αποδοχή από προσωπικότητες αυτού του μεγέθους, καθώς, εκτός του καλλιτεχνικού δώρου, του δίνουν αυτοπεποίθηση. Φυσικά και δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη μου επίσκεψη στο σπίτι της Μαρίας Φαραντούρη και την πρώτη μας πρόβα στο πιάνο, ούτε την στιγμή που η Γιοβάννα μού εμπιστεύτηκε τους πολύ προσωπικούς της στίχους και επέστρεψε στο στούντιο για χάρη μου, έπειτα από 35 χρόνια απουσίας. Με την Γιοβάννα μας συνδέει βαθειά φιλία και με έχει τιμήσει πολλές φορές και επί σκηνής.

Είμαι επίσης πολύ τυχερός, που στην πρώτη μου δισκογραφική δουλειά μού χάρισε τη φωνή της σε ένα τραγούδι η Έλλη Πασπαλά και στην «Αιώνια Μέθη» με τίμησε με την συμμετοχή της η Πίτσα Παπαδοπούλου.

Έχεις κάνει και μια δισκογραφική δουλειά με παιδικά τραγούδια, με τίτλο «Κι εσείς καλύτερα», στην οποία υπογράφεις και τους στίχους. Πώς προέκυψε; Έπαιξε κάποιο ρόλο η ιδιότητά σου ως πατέρας;

Πρόκειται για μια πολύ αγαπημένη μου δουλειά που ερμήνευσε η Λίλιαν Τσατσαρώνη.

Η Λίλιαν πριν από μερικά χρόνια μού ζήτησε να της γράψω έναν μικρό «αισιόδοξο» κύκλο τραγουδιών. Στην αρχή τής είπα πως μάλλον διάλεξε λάθος άνθρωπο, αλλά μετά σκέφτηκα πως ήταν η ευκαιρία να πραγματοποιήσω μια βαθειά μου επιθυμία και να γράψω τραγούδια που να απευθύνονται και σε παιδιά. Έτσι, γράφτηκε το «Και εσείς καλύτερα», ένας κύκλος 7 τραγουδιών, βασισμένα σε ήρωες παραμυθιών, που μας εξιστορούν τα πάθη τους με μια ανατρεπτική ματιά. Εκδόθηκε σε βιβλίο – cd σε εικονογράφηση της Ζωής Νικητάκη που μας χάρισε υπέροχες ακουαρέλες. Την ιδιότητά μου ως πατέρας την αξιοποίησα, καθώς ο πρώτος ακροατής αυτής της δουλειάς ήταν ο τότε δεκάχρονος γιος μου. Παραδόξως, αυτά τα τραγούδια έχουν την μεγαλύτερη απήχηση στις ζωντανές μου εμφανίσεις.

Και για να ξαναγυρίσουμε στο σήμερα ... Να περιμένουμε κι άλλη δισκογραφική συνεργασία με τον Δημήτρη Λέντζο;

Με τον Δημήτρη είμαστε φίλοι. Τον εκτιμώ πολύ και δεν θα ξεχάσω ποτέ την γενναιοδωρία του να μου χαρίσει 2 κύκλους τραγουδιών. Έχουμε σχεδόν καθημερινή επαφή, κάνουμε σχέδια για την ευρύτερη παρουσίαση αυτών των 2 δίσκων και φυσικά τίποτα δεν αποκλείεται στο μέλλον.

Κλείνοντας αυτή τη συνέντευξη, ο απολογισμός σου για το 2018 έχει θετικό πρόσημο;

Μια χρονιά με 2 κυκλοφορίες δίσκων και ζωντανές παρουσιάσεις – συναυλίες σε Αθήνα και Επαρχία μόνο θετική μπορεί να χαρακτηριστεί. Φυσικά η κούραση ήταν μεγάλη, αλλά πολύ μεγαλύτερη η ανταμοιβή και η ικανοποίηση.

Και μια ευχή σου για το 2019;

Θα ευχηθώ καλή και δημιουργική χρονιά σε όλους όσοι μέσα σε δύσκολους καιρούς αγωνίζονται και κρατούν όρθιο τον Πολιτισμό. Ιδιαίτερα σε όσους βρίσκονται στην αθέατη μεριά του τραγουδιού, καθώς στη φωτεινή υπερπροβάλλονται λίγοι, συγκεκριμένοι και με κριτήρια συνήθως μη καλλιτεχνικά.

Εύχομαι αυτό επιτέλους να αλλάξει και το τραγούδι να απαλλαγεί από περίεργους κανόνες που κάποιοι με μέτρια, αν όχι κακή, αισθητική έχουν δημιουργήσει, για να εξυπηρετούν συμφέροντα.

Είμαι αισιόδοξος! Είναι άλλωστε γνωστό πως το τοπίο της αθέατης πλευράς της Σελήνης έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από αυτό που βλέπουμε εμείς εδώ στη Γη...

    ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

    Γιώργος Καγιαλίκος: «Εύχομαι να απαλλαγεί το τραγούδι από τους περίεργους κανόνες που έχουν δημιουργήσει άτομα με μέτρια αισθητική»
    Γιώργος Καγιαλίκος: «Εύχομαι να απαλλαγεί το τραγούδι από τους περίεργους κανόνες που έχουν δημιουργήσει άτομα με μέτρια αισθητική»
    Φωτό: Αθανάσιος Πέτσας
    Γιώργος Καγιαλίκος: «Εύχομαι να απαλλαγεί το τραγούδι από τους περίεργους κανόνες που έχουν δημιουργήσει άτομα με μέτρια αισθητική»
    Γιώργος Καγιαλίκος: «Εύχομαι να απαλλαγεί το τραγούδι από τους περίεργους κανόνες που έχουν δημιουργήσει άτομα με μέτρια αισθητική»
    Γιώργος Καγιαλίκος: «Εύχομαι να απαλλαγεί το τραγούδι από τους περίεργους κανόνες που έχουν δημιουργήσει άτομα με μέτρια αισθητική»
    Μοιραστείτε το άρθρο:

    Σχολιάστε

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

    Αλεξάνδρα Gravas: «Η Τέχνη ενώνει τον κόσμο. Αρκεί να θέλεις να μοιραστείς και να προσφέρεις!»

    Γράφει η Αρετή Κοκκίνου Πάει καιρός από την τελευταία μας συνάντηση με την Αλεξάνδρα...

    Συνέχεια

    Άρτεμις Αλκαλάη:« Η επαφή μου με τους επιζώντες από τα στρατόπεδα άλλαξε ριζικά τις ιεραρχίες μου »

    Γράφει η Μίνα Μαύρου «Ο θεατής θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα δικά του ερωτήματα κι αυτό αποτελεί μια...

    Συνέχεια

    Παντελής Θαλασσινός:«Από την αρχή έδωσα την αλήθεια μου στον κόσμο»

    Γράφει η Αρετή Κοκκίνου Σε μια εποχή που πολλοί επώνυμοι δημιουργοί τραγουδιών έχουν εγκαταλείψει την διαδικασία...

    Συνέχεια

    Ανδρονίκου: «Πιστεύω στην ελευθερία επιλογών του νέου καλλιτέχνη».

    Γράφει η Αρετή Κοκκίνου Πολλές φορές έχει τονιστεί (όχι μόνο από εμένα) η συστηματική μη προβολή...

    Συνέχεια

    Κορκολής: «Η μουσική είναι μία και δεν έχει ταμπέλες»

    Γράφει η Μίνα Μαύρου « Ο σκοπός αυτής της συναυλίας...

    Συνέχεια

    Άννινος: «Πάντα θα υπάρχει χώρος,για να γραφτούν όμορφες μουσικές»

    Γράφει η Αρετή Κοκκίνου Ο Στάθης Άννινος είναι από τους νέους ταλαντούχους μουσικούς...

    Συνέχεια

    Λούλατζης: «Το καλό τραγούδι μιλάει στις ψυχές των ανθρώπων».

    Γράφει η Αρετή Κοκκίνου Νέος...

    Συνέχεια

    Μακεδόνας: Χρέος μας είναι να μεταφέρουμε την αλήθεια των ποιητών

    Γράφει η Μίνα Μαύρου «Θέλησα να πραγματοποιήσω αυτό το αφιέρωμα, ελπίζοντας πως, μέσα από την ποίησή μας,...

    Συνέχεια

    Κουσκουμβεκάκης: «Όταν η κοινωνία αποκτήσει καλύτερη παιδεία, θα γίνουν πιο όμορφοι και οι ήρωές της»

    Γράφει η Ιλένια Χρίστου Στο μουσικό κόσμο του Απόλλωνα Κουσκουμβεκάκη δεν υπάρχουν ετικέτες, όλα τα...

    Συνέχεια