Συνεντεύξεις

Ρωτάμε, απαντάνε!

Αργυρώ Καπαρού: «Το βαθύ μου όνειρο είναι να καταφέρω να αφήσω ένα αποτύπωμα για τους επόμενους»

Γράφει η Μίνα Μαύρου

Στη σκηνή του Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός" ετοιμάζεται να ανέβει η Αργυρώ Καπαρού, για να ερμηνεύσει τραγούδια με μυρωδιά από τη Μεσόγειο, τραγούδια που θα της "φορέσουν" τον έρωτα, τη νοσταλγία, τη μητρική στοργή, τον πόνο... Ένας ακόμη ρόλος για φέτος, λοιπόν... Εκείνη μειλίχια, όπως πάντα, ατενίζει το βραχυπρόθεσμο μέλλον καταρχάς και εύχεται ό, τι καλό φέρει η ζωή να είναι ικανή να το καταλάβει και να το ακολουθήσει! Κι εμείς μαζί της...

Αργυρώ, σε συναντάμε στις 13 Απριλίου στη σκηνή του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» με την παράσταση «Το στρείδι και το μαργαριτάρι». Τίτλος που ταιριάζει περισσότερο σε θεατρική παράσταση... Προϊδέασέ μας για το τι θα ακούσουμε και θα αντικρίσουμε.

Καταρχήν θα πω ότι ο τίτλος της παράστασης προέρχεται από το ομώνυμο τραγούδι σε σύνθεση Χρήστου Λεοντή, βασισμένο σε στίχους του Ντάριο Φο, που αποδόθηκαν στα ελληνικά από τον Κωστή Σκαλιώρα. Ένα τραγούδι που φανερώνει στοιχεία από την ηθογραφία της περιοχής της Μεσογείου, μιας και μιλάει για τον έρωτα δύο νέων, που βάλλεται δραματικά, από το οικογενειακό περιβάλλον και κυρίως από τα αδέρφια της κοπέλας, κάτι που το έχουμε ανταμώσει και στην ελληνική πραγματικότητα, πολλά χρόνια πριν.

Ο κόσμος θα αντικρίσει στη σκηνή της αίθουσας του "Παρνασσού" 4 σπουδαίους μουσικούς,(Χριστόφορος Καραλής, Ηλίας Μαντίκος, Ντίνος Χατζηιορδάνου, Μιχάλης Δάρμας) που θα παίξουν κιθάρα, κανονάκι, ακορντεόν και κοντραμπάσο, σε ενορχηστρώσεις του Παντελή Ντζιάλα και θα συνοδεύσουν εμάς που θα ερμηνεύσουμε τραγούδια από την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, σε επιλογές του ρεπερτορίου μας από την Λίνα Νικολακοπούλου.

Κοντά μας θα είναι η αγαπημένη μου ερμηνεύτρια Νένα Βενετσάνου και ο φίλος μου και συνεργάτης χρόνων Σταύρος Σιόλας, ένας ερμηνευτής που είναι και συνθέτης. Η παρουσία και των δύο με τιμά σε αυτή τη συναυλία μας!

Τα τραγούδια, σαν μυρωδιά της Μεσογείου, θα είναι από τα ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας, Ναπολιτάνικα, Πορτογαλικά, ένα τραγούδι αγαπημένο από το Ισραήλ, Μικρασιάτικα, νησιωτικά, τραγούδια που είναι βαθειά μέσα στην καρδιά μας χρόνια και μελωδίες από τις άλλες χώρες, που είναι αγαπημένες και σίγουρα το κοινό θα τις σιγοτραγουδήσει μαζί μας.

Την καλλιτεχνική επιμέλεια έχει η Λίνα Νικολακοπούλου. Αναρωτιέμαι πόσο αστείρευτη σε έμπνευση μπορεί να είναι η συγκεκριμένη δημιουργός! Εσύ που την γνωρίζεις πια τόσο καλά, τι έχεις να πεις;

Η Λίνα Νικολακοπούλου είναι ένας αστείρευτος σκληρός δίσκος. Εύχομαι ο Θεός να την έχει καλά, γιατί η ματιά της προς τον κόσμο και η παρατήρησή της δημιουργεί αυτό το αστείρευτο. Ο τρόπος δηλαδή που η ίδια αντιλαμβάνεται τα πράγματα και τους ανθρώπους γύρω της και τα φωτογραφίζει και μας τα μεταφέρει είναι μοναδικός.

Για εμένα προσωπικά είναι ένας Φάρος, που εύχομαι να βρίσκεται πάντα δίπλα μου και να της προσφέρω και εγώ ανάλογη χαρά με την τέχνη μου,το τραγούδι.

Οι καλεσμένοι της βραδιάς θα είναι η σπουδαία Νένα Βενετσάνου και ο εξαιρετικός Σταύρος Σιόλας, όπως προανέφερες! Ετερόκλητες μαγικές φωνές! Με ποιο τρόπο θα τους ενώσει η Μεσόγειος με τα τραγούδια της;

Αυτό είναι το μαγικό, ότι είναι πραγματικά ετερόκλητα στοιχεία σαν χροιές και δένουν πολύ όμορφα με τη δική μου φωνή. Έμένα πάντοτε με εμπνέει η συνήχηση των φωνών, με γοητεύει και είμαι σίγουρη ότι σε αυτή την συναυλία θα γοητευτεί και το κοινό.

Κάθε καλλιτέχνης είναι μία ξεχωριστή προσωπικότητα, δυναμική στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού και για 'μένα είναι μεγάλη χαρά, που και οι ίδιοι αγαπούν αυτά τα τραγούδια της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου, γι' αυτό και συναντιόμαστε τόσο αρμονικά σε αυτή τη συναυλία!

Το αντικείμενο και μόνο της παράστασης επιβάλλει μελέτη και δεν εννοώ μόνο μουσική και ερμηνευτική αλλά και γεωπολιτική. Τελικά, τις χώρες της Μεσογείου εκτός από τη θάλασσα τις ενώνει και το τραγούδι; Μέχρι ποιο βαθμό;

Το τραγούδι πάντοτε τις ένωνε και θα τις ενώνει.

Η Μεσόγειος ήταν και είναι μία θάλασσα με πυκνή κινητικότητα των πλοίων, των ταξιδευτών, των παζαριών της που τώρα πια έχουν γίνει μεγάλες αγορές. Οι μουσικοί ήταν μία μεγάλη ομάδα ταξιδευτών που έφερνε και πήγαινε από τόπο σε τόπο τα μουσικά όργανα, τις μελωδίες και την ποίηση κάθε τόπου. Όλα αυτά, με έναν άτυπο τρόπο, αφομοιώνονταν κυρίως από τους καλλιτέχνες και ταξίδευαν όλα αυτά τα χρόνια σαν θησαυροί, περιμένοντας εμάς τους νεώτερους να τα τραγουδήσουμε και να τα μεταδώσουμε στους επόμενους.

Άλλωστε, οι καλλιτέχνες οφείλουμε να είμαστε η αλυσίδα του πολιτισμού μας και πιστεύω πως, με όσο μεγαλύτερο σεβασμό προς την παράδοσή μας το κάνουμε, τόσο πιο σημαντικό,το πέρασμά μας από την ζωή αυτή.

Αίγυπτος, Ελλάδα, Ισραήλ, Ισπανία, Μάλτα, Τουρκία… και δεν είναι ούτε οι μισές από τις χώρες που βρέχει η Μεσόγειος. Τόσες πολλές και διαφορετικές κουλτούρες… Η γλώσσα και η προφορά γενικότερα σε δυσκόλεψε;

Είχα πάντοτε αγάπη να αναζητώ τραγούδια από την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και όχι μόνο. Έτσι, από νωρίς εξοικειώθηκα με το να τραγουδώ σε άλλες γλώσσες, κυρίως στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά αλλά ακόμα και στην τουρκική που την άκουγα από την γιαγιά μου την Καππαδόκισσα, αφού ήταν και τουρκόφωνοι οι Έλληνες εκεί. Και τα ιταλικά φυσικά, μου είναι κάτι πολύ οικείο , γιατί αγαπήσαμε από παιδιά τον ιταλικό κινηματογράφο, μάλλον επειδή μας έμοιαζε με τον ελληνικό στα θέματα του και έτσι είχα από πολύ μικρή εξοικειωθεί με την ιταλική γλώσσα .

Γενικά μπορώ να πω ότι μου είναι σχετικά εύκολο να προσαρμοστώ, ως προς την προφορά και σε άλλες γλώσσες και κυρίως, όταν τραγουδώ να καταλαβαίνω τι λέω.

Αυτή τη χρονιά σε έχω ανταμώσει στο «Half Note» ως μία άλλη Βέμπο αλλά και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών ως μάνα στους «Στοιχειωμένους», μία μάνα που μας ανατρίχιασε όχι μόνο με την κοντράλτο ερμηνεία της, αλλά και μ' εκείνες τις “σπαρακτικά” ξεψυχισμένες της σιωπές! Πόσα ερμηνευτικά πρόσωπα μπορούν να χωρέσουν σε μία καλλιτεχνική σεζόν;

Έχει ενδιαφέρον η ερώτησή σου! Θα μπορούσε να απευθύνεται και σε ηθοποιό που παίζει σε τρεις παραστάσεις ταυτόχρονα. Ώστόσο πραγματικά ήταν φέτος μία χρονιά πολύ δημιουργική για 'μένα και με χαρά δοκιμάστηκα σε πολλά και διαφορετικά ρεπερτόρια.

Άλλωστε στο "Ακροπόλ Παλλάς '61" είχα και κείμενο να αποδώσω, ως Βέμπο .

Στην παράσταση "Οι Στοιχειωμένοι" επίσης, ακολουθήσαμε ένα καθόλου εύκολο θα έλεγα λιμπρέτο, με έντονη ρυθμολογία, μελωδίες και συνηχήσεις φωνών, που είχαν σίγουρα δυσκολία στο να ετοιμαστούν, αλλά τα καταφέραμε πιστεύω με μεγάλη επιτυχία!!!

Αν το δω σαν ένας καλλιτέχνης, που μπορεί να μπαίνει αντίστοιχα σε διαφορετικούς ρόλους και ρεπερτόρια, πιστεύω ότι μπορεί να το κάνει κάποιος, τουλάχιστον αυτό κατάλαβα από τη δική μου φετινή προσπάθεια.

Αργυρώ, θεωρώ ότι η φετινή χρονιά είναι, αν όχι η καλύτερη, μία από τις καλύτερές σου. Μέχρι πού φτάνει η γραμμή του ονείρου σου;

Το βαθύ μου όνειρο για την τέχνη μου είναι να καταφέρω σαν ερμηνεύτρια και σαν ένα δημιουργικό άτομο που είμαι, να αφήσω ένα αποτύπωμα για τους επόμενους, που να τους είναι χρήσιμο για την δική τους τέχνη.

Και επειδή πιστεύω στο Θεό βαθειά, το όνειρό μου δεν έχει ταβάνι, θα ήθελα ό, τι καλό φέρει η ζωή να έχω την ικανότητα να το καταλάβω και να το ακολουθήσω. Σε πολλά από αυτά που κάνω ακολουθώ τα σήματα του Θεού, τα μηνύματά Του...

Έχεις άγχος για το μέλλον; Για το ποια θα είναι η επόμενη επιτυχία σου;

Οι Κινέζοι έχουν ένα ρητό που λέει: "Η εγκαρτέρηση προάγει". Το άγχος μου συνήθως είναι βραχυπρόθεσμο, αφορά σε αυτό που θα γίνει αύριο, μεθαύριο. Δεν έχω άγχος για το μακρινό μέλλον, γιατί όπως είπα έχω πίστη, άρα κάνω την προσευχή μου. Δεν γνωρίζω εάν αυτά που θα κάνω στεφθούν με επιτυχία. Συνήθως όμως έως τώρα ό,τι κάνω με αγάπη πετυχαίνει και δεν έχω άλλο δρόμο από αυτόν.

Αλλά και η αποτυχία σε μαθαίνει πολλά όταν έρθει, όταν με αγάπη την κατανοήσεις.

Μπορείς να μας κάνεις γνωστό κάποιο από τα μελλοντικά σου σχέδια;

Τα άμεσα σχέδια είναι καλοκαιρινές συναυλίες με την Λίνα Νικολακοπούλου και τα προγράμματα που παρουσιάσαμε στον "Παρνασσό" με παραγωγό την "Celestiαl arts entertaiment" αλλά και καλέσματα από ακόμα 3 διαφορετικά projects: Την παράσταση "Οι Στοιχειωμένοι" του συνθέτη Δημήτρη Μαραμή στην εκδοχή την συναυλιακή, concertante και το "Ακροπόλ Παλλας '61"- Όταν η Κάλλας συνάντησε την Βέμπο" που σε κάποιες περιφέρειες ήδη μας το έχουν ζητήσει και θα το παρουσιάσουμε όπως ακριβώς το παρουσιάσαμε και στο Ηalf Νote Jazz Club καθώς και ένα κάλεσμα από το συνθέτη

Τάσο Γκρους να συμμετέχω σε συναυλίες του.

Καλή συνέχεια λοιπόν σε ό,τι κι αν κάνεις...

Ευχαριστώ πολύ!

    ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

    Αργυρώ Καπαρού: «Το βαθύ μου όνειρο είναι να καταφέρω να αφήσω ένα αποτύπωμα για τους επόμενους»
    Αργυρώ Καπαρού: «Το βαθύ μου όνειρο είναι να καταφέρω να αφήσω ένα αποτύπωμα για τους επόμενους»
    Αργυρώ Καπαρού: «Το βαθύ μου όνειρο είναι να καταφέρω να αφήσω ένα αποτύπωμα για τους επόμενους»
    Αργυρώ Καπαρού: «Το βαθύ μου όνειρο είναι να καταφέρω να αφήσω ένα αποτύπωμα για τους επόμενους»
    Αργυρώ Καπαρού: «Το βαθύ μου όνειρο είναι να καταφέρω να αφήσω ένα αποτύπωμα για τους επόμενους»
    Μοιραστείτε το άρθρο:

    Σχολιάστε

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

    Μιχάλης Παπαπέτρου: «Η τέχνη πάντα συνομιλούσε με την ιστορία και την κοινωνία»

    Γράφει η Μίνα Μαύρου Είναι μαέστρος, πιανίστας και ενορχηστρωτής...

    Συνέχεια

    Aναστασία Έδεν: «Έχω δει να ασκείται λεκτική, ψυχολογική και σωματική βία και στο χώρο της μουσικής!»

    Γράφει η Λένα Λουλούδη Για το πρόσφατο περιστατικό με τον Στάθη Παναγιωτόπουλο, η ερμηνεύτρια ...

    Συνέχεια

    Δημήτρης Κτιστάκης: «Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα, διαπίστωσα τη δίψα των μαθητών και των φοιτητών για μουσική»

    Γράφει η Μίνα Μαύρου Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ύστερα από την πολύχρονη παραμονή του στη Γερμανία,...

    Συνέχεια

    Γιάννης Σκαρής: «Για να μπορέσεις να υπηρετήσεις το μπουζούκι, πρέπει να του δώσεις την ψυχή σου»

    Γράφει η Αρετή Κοκκίνου «Οι καιροί είναι δύσκολοι φίλε κι αδερφέ μου. Μην τα παρατάς...

    Συνέχεια

    Aγγέλω Σφέτσου: «Δεν υπάρχει τραγούδι χωρίς στίχο και στίχος χωρίς μουσική»

    Γράφει η Λένα Λουλούδη Κάποτε ο Γιάννης Σπανός την χειροφίλησε, όταν την πέτυχε στο καμαρίνι να...

    Συνέχεια

    Στάθης Άννινος: «Ο δημιουργικός μου εαυτός αντιστέκεται»

    Γράφει η Αρετή Κοκκίνου Με τη δουλειά του πιανίστα και συνθέτη Στάθη Άνιννου είχαμε ασχοληθεί και...

    Συνέχεια

    Αλεξανδρος Τζεφεράκος: «Η Δημοτική Ραδιοφωνία του πρώτου λιμανιού της Ευρώπης αξίζει και μπορεί τα καλύτερα!»

    Γράφει η Μίνα Μαύρου Είναι γιατρός, γέννημα θρέμμα Πειραιώτης, με το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου του, μονίμως συντονισμένο...

    Συνέχεια

    Θάνος Σταυρίδης: «Στην Ελλάδα ζούμε στην παντοκρατορία του τραγουδιού, εντούτοις ο κόσμος είναι πια δεκτικός στην ορχηστρική μουσική»

    Γράφει η Ιλένια Χρίστου Φωτογραφίες: Σοφία Καμπλιώνη «…Όποτε νιώθω...

    Συνέχεια

    Bασίλης Τριάντης: «Τα μουσικά μου βιώματα είναι ένα ψηφιδωτό από μουσικές»

    Γράφει η Ιλένια Χρίστου «Όλοι κρύβουμε μέσα μας τον δικό μας Πορτολάνο που μας συντροφεύει, τον οποίο...

    Συνέχεια

    Kωνσταντίνα Πάλλα: «Θέλω να ταυτίζεται ο ακροατής με το τραγούδι μου»

    Γράφει η Μίνα Μαύρου Είναι η δεύτερη φορά που την συναντώ... Όχι ενόψει κάποιας εμφάνισής της, αλλά λόγω της κυκλοφορίας...

    Συνέχεια