Αλεξανδρος Τζεφεράκος: «Η Δημοτική Ραδιοφωνία του πρώτου λιμανιού της Ευρώπης αξίζει και μπορεί τα καλύτερα!»
Γράφει η Μίνα Μαύρου
Είναι γιατρός, γέννημα θρέμμα Πειραιώτης, με το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου του, μονίμως συντονισμένο στους 90,4 μεγάκυκλους για τον επιπρόσθετο λόγο, ότι εδώ και 18 μήνες είναι πρόεδρος του Δ.Σ. της Δημοτικής Ραδιοφωνίας του Πειραιά.
Ο κ. Αλέξανδρος Τζεφεράκος μεστός και -με χειρουργική ακρίβεια- ευθύς στο λόγο του, μάς μιλάει για το εμβληματικό Κανάλι Ένα με την τεράστια ιστορία, για τα όνειρα και τους συλλογικούς στόχους του, για τη συνθήκη του κορωνοϊού στη Δημοτική Ραδιοφωνία του Πειραιά, ενώ, ως γνήσιος λάτρης των ερτζιανών, υπογραμμίζει χαρακτηριστικά: "Πολλοί έχουν κατά καιρούς προβλέψει το «τέλος του ραδιοφώνου» και οι προβλέψεις τους διαψεύστηκαν παταγωδώς. Διότι, το ραδιόφωνο είναι το μαγικό μέσο της αμεσότητας, της οικειότητας και της αληθινής επικοινωνίας".
Kύριε Tζεφεράκο, πριν ξεκινήσουμε την κουβέντα μας… υποθέτω πως, ως γνήσιος Πειραιώτης, πάντα είχατε συντονισμένο το ραδιόφωνό σας στους 90,4.
Δεν σας κρύβω ότι από το 1987 βρίσκεται συντονισμένο στην 1η θέση του ραδιοφώνου του αυτοκινήτου μου και παραμένει εκεί μέχρι σήμερα, παρόλο που η αρχική του αίγλη και η σχέση αγάπης που είχε στο παρελθόν με τους Πειραιώτες έχει εδώ και χρόνια εξασθενήσει…
Από τον Σεπτέμβριο του 2019 έχετε αναλάβει χρέη προέδρου της ΔΗΡΑΠ. Φανταζόσασταν ποτέ ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα αποτελούσατε σημαντικό κομμάτι του ιστορικού ραδιοφώνου του Πειραιά;
Από την στιγμή που επέλεξα να ασχοληθώ ενεργά με τα προβλήματα της πόλης που γεννήθηκα, μεγάλωσα, ζω και εργάζομαι, η αποδοχή της ανάληψης αντίστοιχων ευθυνών είναι για 'μένα αυτονόητη. Πριν από 18 μήνες ο Δήμαρχος με τίμησε, αναθέτοντάς μου την προεδρία του Δ.Σ. της ΔΗΡΑΠ.
Πριν συμπληρώσετε ένα χρόνο στην ηγεσία της ΔΗΡΑΠ, ξεσπά ο εφιάλτης της πανδημίας. Πώς το αντιμετωπίζετε όλο αυτό; Ως πρόκληση για τη δημιουργία κάτι καινούργιου ή ως δρόμο δίχως γυρισμό;
Μέσα από κάθε κρίση, γεννάται πάντα η ευκαιρία για ενεργοποίηση, συστράτευση και περαιτέρω ανάπτυξη. Η πανδημία μάς δίδαξε ότι δεν πρέπει να θεωρούμε τίποτα δεδομένο, αλλά και πως όλοι μας έχουμε περισσότερα να δώσουμε στην κοινωνία. Στη Δημοτική Ραδιοφωνία Πειραιά αντιληφθήκαμε από πολύ νωρίς το μέγεθος της επερχόμενης κρίσης. Να φανταστείτε ότι στις 13 Φεβρουαρίου του 2020, τιμώντας την Παγκόσμια Hμέρα Ραδιοφώνου, κάναμε την πρώτη Γιορτή Ραδιοφώνου στον εμβληματικό χώρο της Δημοτικής Πινακοθήκης Πειραιά. Εκεί μοιράσαμε 600 συσκευασίες αντισηπτικών, δίνοντας νωρίτερα από όλους το μήνυμα για την ανάγκη ατομικής προστασίας και υγιεινής…
Εν μέσω κορωνοϊού, ποια μέσα έχει επιστρατεύσει το Κανάλι Ένα, για να διατηρήσει αλλά και να αυξήσει το ποσοστό του ραδιοφωνικού του κοινού;
Ο ρόλος ενός δημοτικού μέσου ενημέρωσης είναι να βρίσκεται κοντά στους δημότες, στα προβλήματα και τις προκλήσεις της τοπικής κοινωνίας. Στο ΚΑΝΑΛΙ 1 από την πρώτη στιγμή ενισχύσαμε το ραδιοφωνικό πρόγραμμα με εμβόλιμες ενημερωτικές εκπομπές για τον κορωνοϊό και με καλεσμένους έγκριτους επιστήμονες με βαθειά γνώση του αντικειμένου, έτσι ώστε να προσφέρουμε πολύπλευρη και έγκυρη ενημέρωση, που τόσο είχε ανάγκη ο κόσμος, ειδικά σε εκείνο το πρώτο χρονικό διάστημα της πανδημίας. Το κάναμε, όχι για να αυξήσουμε την ακροαματικότητα, αλλά διότι αυτό είναι το χρέος μας απέναντι στους δημότες. Η ανταπόκριση ήταν μεγάλη, καθώς ενθαρρύναμε τη διαδραστική συμμετοχή και, έτσι, πολλά ερωτήματα ακροατών απαντήθηκαν ζωντανά μέσα από τις εκπομπές.
Αυτό που κάνει εντύπωση στη συγκεκριμένη συχνότητα είναι η ύπαρξη ποικιλίας, πολυφωνίας, ελεύθερης – τεκμηριωμένης έκφρασης και σπουδαίου αρχειακού υλικού σε πάρα πολλές εκπομπές. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να κρατηθούν ισορροπίες μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα;
Είναι γεγονός ότι το ΚΑΝΑΛΙ 1 εξακολουθεί να αποτελεί μια ελεύθερη συχνότητα, αλλά και ένα κομμάτι ζωντανής ιστορίας. Εκείνο που διαπίστωσα ότι απουσιάζει είναι η μεθοδική ανάδειξη των πολύτιμων χαρακτηριστικών του, μέσα από τη συστηματική και ομαδική δουλειά των στελεχών του. Το στοίχημα είναι να ξαναγίνουμε ομάδα και να «παίζουμε μπάλα» συνολικά για το σταθμό και όχι μόνο για την εκπομπή μας. Σε αυτή την κατεύθυνση κινούνται οι προσπάθειές μου, να εμπνεύσω και να κινητοποιήσω τα στελέχη μας.
Ποια είναι τα όνειρά σας για το ΚΑΝΑΛΙ ΕΝΑ;
Το ΚΑΝΑΛΙ 1 μπορεί και πρέπει να ανακτήσει το κύρος που του αξίζει. Να υπηρετεί δυναμικά και ακούραστα τους ιδρυτικούς του σκοπούς. Αξιοποιώντας στο μέγιστο δυνατό βαθμό όλα τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας, οφείλει να επιστρέφει καθημερινά στους δημότες την αξία που εκείνοι καταβάλλουν, για να συνεχίζει να υπάρχει. Δυστυχώς, οι επικρατούσες νοοτροπίες και το ασφυκτικό πλαίσιο του δημόσιου τομέα δεν βοηθούν καθόλου στην ταχύτητα υλοποίησης σχεδίων και αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού. Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα φτάσουμε στον προορισμό.
Πώς αισθάνεται, αλήθεια, ένας γιατρός μέσα στα ερτζιανά;
Δεν ξέρω πώς αισθάνονται οι άνθρωποι του ραδιοφώνου μας με πολιτικό προϊστάμενο ένα γιατρό- γυναικολόγο, εξειδικευμένο στην λύση προβλημάτων γονιμότητας ανάμεσά τους!
Σωστά...! (Γέλια)...
Θα πρέπει πάντως να σας πω ότι η μεθοδολογία που ακολουθούμε στην ιατρική επιστήμη, μπορεί να βρει εφαρμογή και εκτός ιατρικής, ειδικά σε περιπτώσεις παθογενειών και χρόνιων προβλημάτων, όπου η διαδικασία της τεκμηριωμένης διάγνωσης οδηγεί στην επιλογή της καταλληλότερης θεραπείας.
Σε κάθε περίπτωση πάντως η πορεία είναι ανηφορική, οφείλουμε να δράσουμε σαν ομάδα και όλοι να βάλουμε πλάτη για την ορθή λειτουργία στο ΚΑΝΑΛΙ ΕΝΑ. Πάντα με σεβασμό στον ιδρυτικό του σκοπό. Οφείλουμε να μελετήσουμε, να τεκμηριώσουμε, να δημιουργήσουμε και να προσφέρουμε στους χρηματοδότες μας, Δημότες του Πειραιά, αυτό που θέλουν από το ραδιόφωνο της πόλης μας.
Mιας που κάνατε λόγο για τον ιδρυτικό σκοπό... σε συνομιλία που είχα με τον προϊστάμενο προγράμματος του σταθμού σας, τον κ. Παναγιώτη Φύτρα, μου ανέφερε ότι είναι ίσως η πρώτη φορά που πρόεδρος κάνει μνεία του καταστατικού του σκοπού του σταθμού, που δεν είναι άλλος από το να παράγει πολιτισμό. Πώς το κρίνετε;
Το ραδιόφωνο είναι πολιτισμός! Ο πολιτισμός είναι ανάγκη! Είναι και πρέπει να είναι διέξοδος! Ο ρόλος επομένως του ΚΑΝΑΛΙΟΥ 1 στην ανάδειξη αλλά και την παραγωγή πολιτισμού, καθίσταται κρίσιμος για την κοινωνία, ειδικά σήμερα που τον έχουμε τόσο ανάγκη. Από την πρώτη μέρα, έχω ζητήσει προτάσεις για την ανάπτυξη των πολιτιστικών μας δραστηριοτήτων και ήδη έχουμε αναλάβει πολλές και αξιόλογες πολιτιστικές πρωτοβουλίες. Δεν θα σταματήσουμε. Αντιθέτως, θα εντείνουμε περαιτέρω τις δράσεις μας στον τομέα αυτό.
«Το ραδιόφωνο είναι πάντα συνδεδεμένο με τις πιο κρίσιμες στιγμές της πατρίδας. Αυτός ήταν, είναι και θα είναι ο ρόλος του», ανέφερε μεταξύ άλλων ο σπουδαίος ποιητής, Τίτος Πατρίκιος, στο ΚΑΝΑΛΙ ΕΝΑ την 13η Φεβρουαρίου, στο εξαιρετικό αφιέρωμα που κάνατε για την Παγκόσμια Ημέρα του Ραδιοφώνου. Τι ευθύνη, ενδεχομένως, σας προξενεί μία τέτοια διαπίστωση;
Πολλοί έχουν κατά καιρούς προβλέψει το «τέλος του ραδιοφώνου» και οι προβλέψεις τους διαψεύστηκαν παταγωδώς. Διότι, το ραδιόφωνο είναι το μαγικό μέσο της αμεσότητας, της οικειότητας και της αληθινής επικοινωνίας. Η εικόνα μπορεί να παραπλανήσει, ενώ το ραδιόφωνο έχει τη δύναμη να «απογυμνώνει». Μπορεί λοιπόν να συνδέεται με κρίσιμες και μεγάλες στιγμές της πατρίδας, αλλά ταυτόχρονα συνδέεται και με τις μικρές, πολύτιμες και ιδιαίτερες στιγμές της καθημερινότητας των ανθρώπων. Η ευθύνη λοιπόν που αναφέρετε υπάρχει, αλλά είναι πολύπλευρη, πιο σύνθετη και σίγουρα ιερή…
Όταν κάποια στιγμή έρθει η ώρα να κλείσετε την πόρτα του ΚΑΝΑΛΙΟΥ ΕΝΑ, για να ανοίξετε ένα νέο κύκλο ζωής, τι θα θέλετε να έχετε αξιωθεί να ζήσετε ως πρόεδρος της ΔΗΡΑΠ;
Το ΚΑΝΑΛΙ 1 να έχει επιστρέψει στους δέκτες των Πειραιωτών. Να έχει αγκαλιάσει και ενώσει ξανά όλη την πόλη του Πειραιά, μέσα από μια δυναμική, σύγχρονη και ανταποδοτική παρουσία. Η Δημοτική Ραδιοφωνία του πρώτου λιμανιού της Ευρώπης αξίζει και μπορεί τα καλύτερα!
Επειδή θέλω να κλείσουμε με χαμόγελο σιγά σιγά αυτή την κουβέντα… Υποθετικά μιλώντας, αύριο λήγει ο εφιάλτης της πανδημίας! Ποιο είναι εκείνο το πρώτο πράγμα που κάνετε στο ΚΑΝΑΛΙ ΕΝΑ;
Η πανδημία μάς στέρησε σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα για δια ζώσης συναθροίσεις. Όταν με το καλό αφήσουμε πίσω μας τον εφιάλτη του κορωνοϊού, σκοπεύω να προσκαλέσω τους εργαζόμενους του ΚΑΝΑΛΙΟΥ 1, για να γευματίσουμε όλοι μαζί κάπου, με θέα την πολυτραγουδισμένη θάλασσα του Πειραιά, γιορτάζοντας -χωρίς μάσκες- την ελευθερία μας, που τόσο πολύ στερηθήκαμε όλο αυτό το διάστημα…
Σας το εύχομαι ολόψυχα!
Σας ευχαριστώ πολύ!
ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Σχολιάστε