«Έψαξαν το όνειρό τους» και το βρήκαν ο Νίκος Καρακαλπάκης και η Χαριτίνη Πανοπούλου

20/3/2020
Σχολιάστε

Γράφει η Μίνα Μαύρου

Φωτογραφίες: Γρηγόρης Καπόλας

Eν μέσω κορωνοϊού, εκείνος δηλώνει διαδικτυακά πως, όταν έρθει η ώρα να τραγουδήσουμε στα μπαλκόνια, δεν θα σταματήσει να είναι αυστηρός, ενώ παράλληλα μάς αφιερώνει τα «Δαγκωμένα μήλα» σε στίχους Μαρίας Παπαδάκη και μουσική Λίνου Κόκοτου, γιατί… "Όταν κοπάσει ο χαλασμός, τόξο ουράνιο βγαίνει σαν να υπόσχεται ο Θεός, κόσμο που δεν πεθαίνει".

Εκείνη, ευγενική και αέρινη, στέκεται μπροστά στην κάμερα του υπολογιστή της με την κιθάρα και επειδή… θέλει να μπορέσει να αγκαλιάσει τον κόσμο μετά, μάς ευαισθητοποιεί με το ολοκαίνουργιο τραγούδι της, «Μένω σπίτι»!

Νίκος Καρακαλπάκης και Χαριτίνη Πανοπούλου, κάποιες μέρες πριν, αποθεώθηκαν από το ενθουσιώδες κοινό που είχε γεμίσει ασφυκτικά την Αίθουσα Διδασκαλίας του συλλόγου οι Φίλοι της Μουσικής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, για να παρακολουθήσει την παράσταση, "Ψάξε στο όνειρό μας", μια παράσταση που τα είχε όλα!

Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Ξαρχάκο, Σπανό, Μαρκόπουλο, Μικρούτσικο, Βενετσάνου, Κραουνάκη, Θανάση Παπακωνσταντίνου, Καγιαλίκο, Πηγή Λυκούδη.

Ο Νίκος Καρακαλπάκης και η Χαριτίνη Πανοπούλου τη βραδιά της 6ης Μαρτίου, λίγο πριν κλειδωθούμε στα σπίτια μας- ας ελπίσουμε όχι δια παντός-, απέδειξαν ότι αγαπούν, σέβονται και πάνω απ' όλα έχουν τα κότσια να «σηκώνουν» προγράμματα, με αέρα άλλης εποχής!

Κάτοχοι μουσικής παιδείας και οι δύο, με μία τραγουδιστική εμμονή που ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό ακροατή, ακουμπούν με ήθος και ευαισθησία πάνω στο έργο των παλιών, μέσα από αυτό βρίσκουν την ατομική τους πυξίδα, πατούν στη δημιουργία των σημερινών και εξελίσσονται!

Πώς να μην θυμηθούμε την ερμηνεία του Καρακαλπάκη στη "Λιλήθ" της Βενετσάνου, στο "Πώς" του Χατζηνάσιου, στο "Νυχτερινό Άγγελο" του Χατζιδάκι, στον "Ιδανικό κι ανάξιο εραστή" του Σπανού, στο "Τριαντάφυλλο" της Λυκούδη σε ποίηση Νικηφόρου Βρεττάκου, στο "Τρίτο Στεφάνι" του Κραουνάκη;

Πώς να ξεχάσουμε τη Χαριτίνη στο παραδοσιακό πολίτικο "Μενεξέδες και ζουμπούλια", στη "Μπουρνοβαλιά" του Ξαρχάκου, στο "Σ' αγαπώ" του Χατζιδάκι, στα "Ξένα χέρια" του Τσιτσάνη... και για το τέλος, πώς να μη χειροκροτήσουμε εκείνες τις φοβερές διφωνίες - και επουδενί διαφωνίες- στο "Μινόρε της αυγής" των Μάτσα- Περιστέρη, στης "Μιας δραχμής τα γιασεμιά" του Αττίκ, στο "Γεια σου χαρά σου, Βενετιά" των Γκάτσου- Ξαρχάκου, αλλά και στο φοβερό εκείνο πάντρεμα (έμπνευση του τενόρου Γιάννη Φίλια) της "Όμορφης πόλης" των Γιάννη και Μίκη Θεοδωράκη με την "Πόλη μαγική" του Χατζιδάκι;

Άοκνος συνοδοιπόρος και αναπόσπαστο μέλος της μουσικής βραδιάς, ο εξαίρετος πιανίστας και ενορχηστρωτής, Γιώργος Τσοκάνης.

Και κάτι τελευταίο: Η συναυλία "Ψάξε στο όνειρό μας" αφιερώθηκε στη μνήμη της μητέρας του Νίκου Καρακαλπάκη, η οποία έφυγε από τη ζωή, μόλις μία ημέρα πριν από την παράσταση! Αυτό είναι το πολύ σκληρό πρόσωπο της τέχνης που προστάζει τη συνέχισή της, κυριολεκτικά μέσα από τα αποκαϊδια!

Σε ένα τέτοιο μοτίβο, Νίκος, Χαριτίνη και Γιώργος έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, τίμησαν όλους εμάς που σιγοτραγουδήσαμε μαζί τους εκείνη τη βραδιά, λύτρωσαν τους εαυτούς τους αλλά και εμάς μέσα από την υψηλή τέχνη τους!

Πολλά συγχαρητήρια!

"Τα δαγκωμένα μήλα"- Νίκος Καρακαλπάκης