Ο Γιώργος Kαγιαλίκος μάς μιλά για την καθοριστική γνωριμία του με τον Νίκο Κυπουργό
Γράφει ο Γιώργος Καγιαλίκος
Όταν σε μικρή ηλικία ήρθα σε επαφή με το έργο του Χατζιδάκι, άρχισε η επιθυμία μου να γράψω κι εγώ μουσική, η καθοριστική όμως στιγμή που πήρα την απόφαση να γίνω συνθέτης ήταν, όταν άκουσα την μουσική του Νίκου Κυπουργού για την τηλεοπτική σειρά «Οι φρουροί της Αχαϊας».
Τότε ήταν που σημείωσα για πρώτη φορά το όνομά του και άρχισα να ψάχνω τις μουσικές του, ανακαλύπτοντας αρχικά πως πολλά από τα τραγούδια της Λιλιπούπολης που άκουγα μικρός ήταν δικά του.
Στη συνέχεια, όταν άκουγα τυχαία κάποια μουσική του, κυρίως για το σινεμά ή το θέατρο, αναγνώριζα αμέσως πως ήταν δική του, νιώθοντας πως μιλούσε βαθιά μέσα μου και θαυμάζοντας την υψηλή αισθητική και τη θεωρητική της γνώση.
Τον θεωρούσα, και τον θεωρώ, ως τον πιο ταλαντούχο συνθέτη της γενιάς του και μοιραία, όταν κάποια στιγμή αποφάσισα να δείξω σε κάποιον την δουλειά μου, σκέφτηκα εκείνον.
Ένα βράδυ, λοιπόν, καθώς διάβαζα στην ιστοσελίδα του συνεντεύξεις και κείμενά του, έστειλα ένα μήνυμα, λέγοντάς του πως γράφω μουσική και τραγούδια και πως αν έπρεπε να διαλέξω μόνο έναν για να τα ακούσει θα ήταν αυτός.
Το μετάνιωσα την επόμενη στιγμή που το έστειλα, γιατί σκέφτηκα πως το ύφος ήταν λίγο μελοδραματικό, αν και εννοούσα κάθε λέξη και ήλπιζα πως ίσως δεν θα το διαβάσει ποτέ.
Την επόμενη όμως ημέρα μού απάντησε και μου έδωσε το τηλέφωνό του, για να επικοινωνήσουμε και να συναντηθούμε, προκειμένου να ακούσουμε τη δουλειά μου.
Πήρα cd και παρτιτούρες και πήγα στο σπίτι που έμενε τότε κάτω από τον λόφο του Λυκαβηττού.
Το πρώτο τραγούδι μου που άκουσε ήταν το "Πεφταστέρι".
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την στιγμή που το άκουγε με τα μάτια κλειστά.
Στη συνέχεια με ενθάρρυνε και με βοήθησε να κυκλοφορήσω την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά, τα «Εννέα κρυμμένα τραγούδια», δίνοντάς μου συμβουλές για τις ενορχηστρώσεις, συστήνοντας μου τους μουσικούς που συνεργαζόταν ο ίδιος και μεσολαβώντας για τη συμμετοχή της Έλλης Πασπαλά στο δίσκο.
Από τότε έχουν περάσει 14 χρόνια και ο Νίκος Κυπουργός με τιμά με την φιλία του και είναι πάντα ο πρώτος που ακούει καθετί καινούργιο που γράφω.
Στο ένθετο βιβλιαράκι του πρώτου μου δίσκου ο Κυπουργός σημειώνει:
«Έρχεται και μου φέρνει τα τραγούδια του ένας ευγενής νέος
που μοιάζει περισσότερο μπασκετμπολίστας παρά μουσικός
κι όμως με το πρώτο τραγούδι του σκέφτομαι
να κάτι που χαίρομαι να το ακούω και που αξίζει να βρεθεί τρόπος
να το χαρούν κι άλλοι».
Μετά από δύο χρόνια, όταν κυκλοφόρησε ο δεύτερος δίσκος μου, η «Φυγή», ένιωσα την ανάγκη να γράψω στο ένθετο ένα σημείωμα που θα ολοκλήρωνε την εικόνα.
«Αθήνα, καλοκαίρι 2010,
…ανοίγει η πόρτα - με υποδέχεται ένας κύριος με πλούσια και ακατάστατα μαλλιά.
Ύστερα από λίγο ακούμε μαζί τα τραγούδια μου και σκέφτομαι
πως μόλις έζησα την σημαντικότερη στιγμή της μουσικής μου διαδρομής...
Στον Νίκο Κυπουργό που μου άνοιξε την πόρτα»
ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Σχολιάστε