«Αναμπέλ» (Ένα πρωινό)
Μαρία Δημητριάδη
Γράφει η Μίνα Μαύρου
Παγκόσμια Ημέρα λέει της Γυναίκας σήμερα!
Ακούμε: Αφήστε τους άντρες στο σπίτι , θυμηθείτε τη θρυλική Λυσιστράτη και για μία μέρα αξιώστε για την αφεντιά σας τα καλύτερα… Θυμηθείτε ότι είστε γυναίκες! Ψωνίστε, διασκεδάστε, ευπρεπιστείτε, ταξιδέψτε…
Εν έτει 2018 τοιουτοτρόπως η γυναίκα διεκδικεί την ευτυχία της ζωής;
Αντιδραστικά λοιπόν εύχομαι:
Χρόνια πολλά, κορίτσια της διπλανής πόρτας, με τα φυλαγμένα, λόγω κρίσης, όνειρα στο συρτάρι του παιδικού σας γραφείου!
Χρόνια πολλά, αγουροξυπνημένες γυναίκες του πρωινού σκληρού μόχθου!
Χρόνια πολλά, γυναίκες που κοιτάτε τη μητρότητα σαν αδοκίμαστο ή χωνεμένο καρπό!
Χρόνια πολλά, γυναίκες με τα σκαλισμένα από τον ήλιο πρόσωπα!
Χρόνια πολλά, γυναίκες με τα φωτεινά χαμόγελα της επιτυχίας!
Χρόνια πολλά , γυναίκες με τις κουρελιασμένες από τον πόνο ψυχές!
Χρόνια πολλά, μαμάδες, γιαγιάδες, κόρες, θείες, φιλενάδες, γνωστές ή άγνωστες του απέναντι δρόμου!
«Αναμπέλ» το τραγούδι που σας αφιερώνουμε αυτή την εβδομάδα με τη φωνή της αξέχαστης Μαρίας Δημητριάδη, σε στίχους του Γιώργου Παπαστεφάνου και μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου! Το πρωτοακούσαμε το 1968 στην ταινία «Κορίτσια στον ήλιο», σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη, ενώ δεν ξεχνάμε στους πρωταγωνιστικούς ρόλους τον αείμνηστο Γιάννη Βόγλη και την Ανν Λονμπεργκ.
Δυναμώστε την ένταση, γυναίκες και θυμηθείτε τα χρόνια της ανεμελιάς και των ονείρων! Πολύχρονες!
Σχολιάστε