Νίκος Καρακαλπάκης: «Κάθε βήμα στη μουσική το ζω με τον πόνο του και τη χαρά του»

17/5/2018
Σχολιάστε

Γράφει η Μίνα Μαύρου

Με ιδιαίτερη επιτυχία κυκλοφορεί εδώ και ένα χρόνο η πρώτη του δισκογραφική δουλειά, με τις υπογραφές σπουδαίων και ετερόκλητων δημιουργών! Οι εμφανίσεις του είναι πάντα προσεγμένες και πολυπληθείς… Σε λίγες μέρες θα εμφανιστεί στην αίθουσα "Κωστής Παλαμάς" του ιστορικού Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», για να ερμηνεύσει Γιώργο Χατζηνάσιο, με εκείνον να κάθεται στην πρώτη σειρά και να τον "βαθμολογεί"…

Πολυπράγμων, αεικίνητος και πάντα με ένα μεγάλο χαμόγελο ο ερμηνευτής Νίκος Καρακαλπάκης μάς υπογραμμίζει: «Θέλω να απολαύσω γαλήνιος και χαρούμενος τους καρπούς μιας πορείας που ονειρεύτηκα και έχτισα με πολλή αγάπη».

Νίκο, το Σάββατο 19 Μαϊου σε συναντάμε, παρέα με τον Γιώργο Τσοκάνη στο πιάνο, να ερμηνεύεις Γιώργο Χατζηνάσιο στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσό». Μετά το εξωστρεφές πρόγραμμα που παρουσίασες πριν από λίγο καιρό στα κατάμεστα «ΙΛΙΟΝ Plus» και «Μουσικό Κουτί», θα αλλάξεις το ύφος σου για τις ανάγκες αυτής της συναυλίας;

Kατά κάποιο τρόπο ναι, γιατί θα χει την μορφή ρεσιτάλ πιάνου-φωνής σε ένα απαιτητικό ρεπερτόριο, όπως αυτό των τραγουδιών του Γιώργου Χατζηνάσιου, που χρειάζεται άλλη προσέγγιση.

Ωστόσο, σε ό,τι παρουσιάζω εδώ και πολλά χρόνια, τηρώ πάντα κάποιους κανόνες, όπως το να υπάρχει ωραία αισθητική σε ό,τι κάνω, να είμαι αυθεντικός και να σέβομαι το κοινό που έρχεται να με ακούσει. Δεν θα είμαι λοιπόν διαφορετικός σε αυτή την παράσταση, απλώς το κοινό που δεν θα πίνει και δεν θα μιλάει, όπως συνήθως στις μεγάλες μουσικές σκηνές, θα ακούσει όπως πρέπει αυτό που θα παρουσιάσουμε.

Έχεις συνεργαστεί στο παρελθόν με το Γιώργο Χατζηνάσιο. Πώς θα αισθανθείς αυτή τη φορά με εκείνον στην πρώτη σειρά, ως ακροατή; Το άγχος είναι περισσότερο ή λιγότερο;

Δεν θέλω να το σκέφτομαι καν! Θέλω να κάνω όσο καλύτερα μπορώ αυτό που ετοίμασα και μου ζητήθηκε. Σίγουρα θα είναι μια διαφορετική εμπειρία και για 'μένα και για εκείνον, μιας και αλλάξανε οι ρόλοι μας και με ιντριγκάρει πολύ αυτό. Πιστεύω ότι θα του αρέσει…

Η πορεία σου δείχνει ότι οι επιλογές σου είναι αυστηρές. Αναφέρομαι στις συνεργασίες με Χατζηνάσιο, Σπανό, Κόκοτο, Βενετσάνου, Γράψα, Πηγή Λυκούδη, Γιώργο Καγιαλίκο, Αρετή Κοκκίνου. Τι γίνεται, όταν ανεβαίνει η ηθική αλλά και η υλική ανταμοιβή στη ζυγαριά;

Η επιλογή από την αρχή της πορείας μου ήταν από ψυχής. Πιο πολλά χρήματα έχω επενδύσει παρά έχω κερδίσει ως τραγουδιστής. Η ηθική ανταμοιβή είναι μεγάλη, αλλά υπάρχει και ένα αγκάθι σε όλο αυτό. Με υπομονή συνεχίζω σταθερά εκεί που με πάει ο δρόμος που επέλεξα. Μπορεί να κάνω πολλά χιλιόμετρα ακόμη αλλά κάθε βήμα μου το ζω και με τον πόνο του και με την χαρά του και πιστεύω πως είναι το μάθημα της ζωής μας αυτό, που στον καθένα μας έχει κι άλλη δυναμική.

«Ό,τι μας ανήκει», η πρώτη σου δισκογραφική δουλειά που εδώ και πάνω από ένα χρόνο διανύει την πρώτη της διαδρομή. Αυτό το συστατικό χαρτί αντικατοπτρίζει 100% τον Νίκο Καραλπάκη;

Φυσικά. Βεβαίως υπάρχουν κι άλλες ερμηνευτικές πτυχές μου, που το κοινό γνωρίζει από τις ζωντανές μου εμφανίσεις, αλλά το συγκεκριμένο υλικό του δίσκου έχει μια μουσική ταυτότητα και άποψη που φρόντισα να με καλύπτει στο 100%. Αξίζει να αναφέρω τους δημιουργούς που έγραψαν τα τραγούδια του δίσκου: Γιάννης Σπανός, Λίνα Νικολακοπούλου, Νένα Βενετσάνου, Λίνος Κόκοτος, Πηγή Λυκούδη, Αρετή Κοκκίνου, Γιώργος Καγιαλίκος, Μαρία Παπαδάκη, Νίκος Δούκας, Ανδριανή Ζαγγανά. Υπάρχει μελοποιημένο και το ποίημα «Το τριαντάφυλλο» του Νικηφόρου Βρεττάκου.

Παράλληλα, τα μηνύματα που μπορώ να διακρίνω από τη δική μου πλευρά είναι ότι αυτός ο δίσκος έχει αγαπηθεί πολύ! Πού κυρίως πιστεύεις μπορεί να οφείλεται αυτό; Μήπως σε αυτόν τον αέρα άλλης εποχής που βγάζει;

Βγάζει την αλήθεια μου και την αισθητική που ήθελα να έχει και αυτό νομίζω είναι που αρέσει. Επίσης είναι ένα υλικό που μπορεί να αποδειχτεί διαχρονικό και σε αυτό φρόντισε και η Αρετή Κοκκίνου με την επιμέλεια των ενορχηστρώσεων.

Με μία τέτοια καλοδουλεμένη δουλειά οι πόρτες των ΜΜΕ ανοίγουν πιο εύκολα ή όχι;

Οι πόρτες δεν ανοίγουν από μόνες τους φυσικά. Σε 'μένα η δουλειά αυτή άνοιξε πόρτες αρκετές ,ωστόσο γνωρίζουμε πως ζούμε μια δύσκολη εποχή, όπου, ενώ δεν υπάρχουν χρήματα, πρέπει να πληρώσει ο καλλιτέχνης αρκετά για την διαφήμισή του με αμφίβολα αποτελέσματα μέσα σε μια καθημερινότητα αναλώσιμη. Καμιά φορά σκέφτομαι πως είμαι λίγο γραφικός, που συνεχίζω να παλεύω μόνος με το σχεδόν ακατόρθωτο.

Ποια είναι τα μηνύματα που κρατάς από αυτόν το δίσκο;

Πρωτίστως ότι κατάφερα να κάνω ο ίδιος την παραγωγή του και ότι είμαι υπερήφανος για το αισθητικό του αποτέλεσμα. Ο κόσμος αγάπησε πολλά τραγούδια του δίσκου και θα συνεχίζει να ανακαλύπτει και στο μέλλον το υλικό αυτό, όσο κι εγώ θα εξελίσσομαι και θα προτείνω καινούργια πράγματα.

Αισθάνεσαι ότι έχεις βάλει ψηλά τον πήχη για το δεύτερο δισκογραφικό σου βήμα;

Ναι, αλλά θέλω να πάψω να είμαι τόσο αυστηρός με τον εαυτό μου, γιατί μου στοίχισε πολύ ψυχοσωματικά στην διαδικασία του πρώτου άλμπουμ. Δεν έχω πια την ανάγκη να αποδείξω κάτι. Επίσης, θέλω να τολμήσω λίγο και κόντρα πράγματα, χωρίς να προδώσω την αισθητική μου…

Παράλληλα, είσαι καθηγητής μουσικής σε σχολείο! Όταν σε γιορτές και επετείους παίζεις στο πιάνο Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Παπαδόπουλο, Ελύτη και τα παιδιά τραγουδούν, πόσο υπεύθυνος νιώθεις για την πρώτη εκείνη μορφή τέχνης που γεννιέται μέσα τους;

Νιώθω απλώς πως κάνω το αυτονόητο. Θεωρώ πως το σημαντικότερο είναι τα παιδιά να έχουν ερεθίσματα από πολλές πλευρές της τέχνης και να διαμορφώνουν άποψη δική τους και όχι να είναι «φυτευτές» οι επιλογές τους. Με συγκινεί που τα μικρά παιδιά αγαπούν τα τραγούδια που τους διδάσκω.

Μετά τον «Παρνασσό» πού θα δούμε τον Νίκο Καρακαλπάκη;

Στο στούντιο, αλλά δεν θέλω ακόμη να ανακοινώσω κάτι περισσότερο. Θα γίνει επίσης μια συναυλία στις 10 Ιουνίου στον δήμο Κερατσινίου όπου θα συμμετάσχω . Θέλω μέσα στο καλοκαίρι να βρω χρόνο να ξεκουραστώ.

Θέλω να κλείσουμε με τους στίχους του Νικηφόρου Βρεττάκου που προανέφερες και τόσο ωραία τραγουδάς σε μουσική Πηγής Λυκούδη… «Πέρασα κι άφησα δεξιά τον Ταΰγετο/ στάθηκα μόνο, τον κοίταξα λίγο/και πήρα το δρόμο μου πάλι /και πήγαινα, πήγαινα». Τι να σου ευχηθώ να αφήσεις πίσω αλλά και να συναντήσεις στο μουσικό διάβα σου;

Θέλω να αφήσω πίσω όλο αυτό το άγχος και την κούραση την ψυχική για το «μετά» και να απολαύσω περισσότερο γαλήνιος και χαρούμενος τους καρπούς μιας πορείας που ονειρεύτηκα και έχτισα με πολλή αγάπη. Και συνεχίζω...

Σου το εύχομαι ολόψυχα! Καλή συνέχεια να έχεις…

Ευχαριστώ πολύ!

«Το τριαντάφυλλο»- Νίκος Καρακαλπάκης (Ποίηση: Νικηφόρος Βρεττάκος, Μουσική: Πηγή Λυκούδη)