«Εγινε του Ρασούλη» στο Μέγαρο
Όταν πριν από δύο χρόνια έγινε το πρώτο επίσημο κάλεσμα από τη Ναταλία Ρασούλη για μουσική βραδιά αφιερωμένη στον πατέρα της, παρόλο που η παράσταση εξελίχθηκε σε ξέφρενη γιορτή – και πώς όχι- στις προ σκηνής στιγμές υπήρχε η αίσθηση ότι έπρεπε να αποτιναχθεί η αίσθηση του μνημοσύνου… Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά!
Το γιορτινό κλίμα ήταν διάχυτο, πριν ακόμη ξεκινήσει η συναυλία! Ο Ρασούλης ήταν εκεί, στην τεράστια οθόνη της σκηνής και μάς καλωσόρισε με το στοχαστικό του εκείνο χαμόγελο που σήκωνε πάντα πολλές ερμηνείες…Η βραδιά ξεκίνησε λίγο μετά τις 8.30 μ.μ. με τη Ναταλία Ρασούλη, τη Σοφία Παπάζογλου, το Δημήτρη Μπάση και τον, επί 30 χρόνια συνοδοιπόρο του Ρασούλη, Πέτρο Βαγιόπουλο να τραγουδούν το «Να 'μαστε πάλι εδώ Μανώλη» κατά το «Να 'μαστε πάλι εδώ Αντρέα», ενώ αμέσως μετά η Ναταλία ερμήνευσε μοναδικά το «Όλα σε θυμίζουν», καθώς περνούσαν από μπροστά μας φωτογραφίες με το Μανώλη κι εκείνη από το πολύ μακρινό παρελθόν.
Στη συνέχεια γίναμε μάρτυρες μίας μοναδικής τραγουδιστικής σκυταλοδρομίας μεταξύ του ευαίσθητου και πάντα ιδιαίτερου ερμηνευτικά Φοίβου Δεληβοριά, της άριστης μαθήτριας των παλιών καθαρόαιμων ρεμπέτισσων Γιώτας Νέγκα , του πάντα ευαίσθητου και επικοινωνιακού Πέτρου Βαγιόπουλου, της βαθειά λαϊκής Σοφίας Παπάζογλου και του μοναδικού στα μικρότερα του ημιτονίου γυρίσματα Δημήτρη Μπάση. Απολαύσαμε τραγούδια όπως: «Τίποτα δεν πάει χαμένο», «Όλα στη ζωή είναι ρολόι», «Με φουρτουνιάζει ο έρωτας», «Να 'χα την ξύπνια μηχανή», «Κι εγώ σαν πόλη», «Το βαλς», «Αν πεθάνει μια αγάπη», «Η μοιραία», «Υδροχόος», «Ένα κι ένα».
Μετά το δεκαπεντάλεπτο περίπου διάλειμμα ανέβηκε επί σκηνής ο επί πολλά χρόνια φίλος και συνεργάτης του, Νίκος Ξυδάκης!
«Δεν μπορείς εσύ να γράψεις λαϊκό τραγούδι! Εσύ είσαι για γαλλικά μυθιστορήματα», του είχε πει ο Ρασούλης τότε που έμεναν μαζί και προσπαθούσαν να κερδίσουν με το ταλέντο τους ένα μερίδιο στην πίτα του ελληνικού τραγουδιού… «Έφυγε ο Μανώλης, πήγε τη βόλτα του και μόλις επέστρεψε είχα γράψει την 'Τρελή κι αδέσποτη»!
Με τον Φοίβο Δεληβοριά και τη Γιώτα Νέγκα στο πλάι του, τραγούδησαν μερικά από τα τραγούδια της «Εκδίκησης της Γυφτιάς»: «Μετανάστης στην αγκάλη σου», «Βρέχει στην εθνική οδό», «Μη με αποκαλείς τεμπέλη», «Χαβαλεδιάρικο», «Το δασάκι», «Τρελή κι αδέσποτη», «Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια». Από εκεί και έπειτα οι εναλλαγές ήταν συνεχείς και ο Δεληβοριάς, η Νέγκα, η Ναταλία κάποιες φορές μαζί με τον husband, όπως αποκαλούσε ο Ρασούλης τον σύζυγό της, Κωνσταντίνο Στεφανή, η Παπάζογλου, ο Μπάσης και ο Πέτρος Βαγιόπουλος μας έκαναν μυσταγωγούς της τέχνης και της σοφίας του Ρασούλη με κομμάτια όπως: «Φίλε, αδελφή ψυχή», «Νιώσε με», «Μανιφέστο», «Τίποτα δεν χάνεται», «Με 'σένα πλάι μου», «Έρωτα», «Λεμόνι στην πορτοκαλιά», «Οι νταλίκες», «Πότε Βούδας πότε Κούδας» με ένα Πέτρο Βαγιόπουλο, να εξομολογείται ότι έγινε δημιουργός κολάζ στίχων του Ρασούλη και ασφαλώς για το τέλος «Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ», με την πάντα σεμνή Βάσω Αλαγιάννη να μάς διηγείται από την τεράστια οθόνη της σκηνής την κοινή στιγμιαία έμπνευση με το Ρασούλη, που τους οδήγησε στους αγώνες τραγουδιού που είχε οργανώσει το '81 στην Κέρκυρα ο Χατζιδάκις.
Τα χαμόγελα των καλλιτεχνών, όχι μόνο των ερμηνευτών αλλά και των εξαίρετων μουσικών, ο ενθουσιασμός του κόσμου, το μεγάλο ηλικιακό φάσμα των θεατών- ακροατών που παρέστησαν στην συναυλία μού δημιούργησαν μία εικόνα στο μυαλό: Ο τελευταίος που άφησε το χώρο του Μεγάρου το βράδυ της Τετάρτης, ήταν ένας άντρας με μακρυά καμπαρντίνα, μαύρη ρεπούμπλικα και άσπρο κοντό μούσι… Είμαι σίγουρη πως ,όταν ο φρουρός της εισόδου τον ρώτησε: «Φεύγετε, κύριε;», εκείνος απάντησε :« Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό, μα 'γω θα αναστηθώ. Ι will be back!».
Ρεπορτάζ: Mίνα Μαύρου
Φωτογραφίες: Γιώργος Σπανός
ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Σχολιάστε