ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΑΣΙΛΑΣ – «ΦΑΝΟΣ ΘΥΕΛΛΗΣ»
Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΑΣΙΛΑΣ και το συγκρότημα ΠΥΡΗΝΑΣ “επανέρχονται” με τον «Φανό Θυέλλης». Θεωρήσαμε σκόπιμο αντί να συνταχθεί ένα τυπικό δελτίο Tύπου, να παραθέσουμε το φωτισμένο κείμενο που υπογράφει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου για το δίσκο.
Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΑΣΙΛΑΣ και το συγκρότημα Πυρήνας “επανέρχονται” με τον «Φανό Θυέλλης». Θεωρήσαμε σκόπιμο αντί να συνταχθεί ένα τυπικό δελτίο Tύπου, να παραθέσουμε το
φωτισμένο κείμενο που υπογράφει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου για το δίσκο.
«Ο "Φανός Θυέλλης" του Γρηγόρη Βασίλα είναι το νέο ηχογράφημα που γεμίζει ομορφιά κι ελπίδα τον ελληνικό μουσικό ουρανό. Ήχος γαλάζιος και διάφανος σαν την άνοιξη στην ωραία μας Αθήνα και του Πειραιά της καρδιάς μας.
Αληθινός και τρισδιάστατος ήχος : μυθικά λαϊκός. Το μπουζούκι, ναι αυτό το συκοφαντημένο, καταλεηλατημένο, βιασμένο και τελικά υπό διωγμόν όργανο, εδώ κυριαρχεί κυριολεκτικά. Μεσημεριάτικος ήλιος στη θάλασσα του Αυγούστου. Όπως την εποχή που ήταν η σημαία της διεθνούς Ελλάδας του Κακογιάννη, του Μάνου, του Μίκη, μόνο χωρίς τον τουριστικό ξεπεσμό.
Αναδύεται από τα κύματα θαυμάσιων λαϊκών συνθέσεων, νεανικό, αδρό, διαμαντένιο. Παιξίματα αντάξια των μεγάλων μας οργανοπαιχτών, ταξίμια χωρίς αλαζονεία επίδειξης, αλλά θαρρείς με δογματική προσήλωση στην ουσία της βαθιάς αίσθησης. Πενιά μπουζουκτσίδικη που υποδιαιρεί και τονίζει κινητικά την χορευτική διάσταση αυτού του είδους με το αρχοντικό λίκνισμα ενός λαού σε βαθειά κρίση αυτοεκτίμησης και αξιοπρέπειας.
Ενός λαού που αποφασίζει να βρει ξανά την δύναμή του στον εαυτό του. Και έτσι αντιλήφθηκα εγώ τον «Φανό Θυέλλης». Ένα στήριγμα στον εαυτό μας, στα αδέρφια μας, στη μουσική γλώσσα μας. Το Ελληνικό λαϊκό ιδίωμα είναι σαν τα σκοινιά που δένονται οι βάρκες μεταξύ τους στην κακοκαιρία. Ο Γρηγόρης Βασίλας είναι ένα μεγάλο μουσικό κεφάλαιο. Ο ήχος του στο όργανο σπάνιος και πολύτιμος και μου έρχεται να φωνάξω του Ξαρχάκου, του Θεοδωράκη και του Χατζηδάκι που μας βλέπει από πάνω "Έχουμε κι εμείς τον Κώστα Παπαδόπουλό μας! Όπως έχουμε και τον Ζαμπέτα μας και τον Τσιτσάνη και τον Χιώτη μας…και όλους τους μεγάλους".
Αφήνω για το τέλος το συνθετικό κομμάτι. Τα τραγούδια του Γρηγόρη Βασίλα είναι σπάνια αγριολούλουδα. Μοιάζουν να εισπνεύτηκαν δια μιας σε μια μαγική στιγμή όπου ο λαϊκός αέρας μπλέχτηκε με τα αρώματα μιας σύγχρονης ανοιξιάτικης συνοικίας. Στίχοι δυνατοί και ερμηνείες ουσιαστικές.
Ο στόμφος απουσιάζει αφήνοντας ένα λαϊκό μουσικό παραμύθι να αναμετρηθεί με τη στεγνή αλήθεια μας.
Ο Φανός Θυέλλης θα δίνει το στίγμα μας και θα φωτίζει μπροστά μέσα στην καταιγίδα.»
Δημήτρης Παπαδημητρίου
Σχολιάστε